Deli gönül neden böyle ağlarsın
Yar yitirdin giden için yüreğin dağlarsın
Neden melül melül arkasında bağlarsın
Elden ne gelir gezme avare avare
Bırak üç gün sonra geçer başın ağrısı
Bak ezan ile duyuluyor Rahman’ın çağrısı
Var terk etmeyene secde ile koy başı
Elden ne gelir gezme avare avare
Dağlarıma kar yağdı derdin bakarsın
Rahmana yaklaştın eridi dağların karı şaşarsın
Artık ölümsüz olana kavuştun coşarsın
Elden ne gelir gezme avare avare
Aradığını buldun cümle gönül içinde
Arayan bulmaz deme acep niçin de
Kâinat beyanını görmeyene ne gerek
Bağırarak beş vakitte duymayana dayak gerek
Sela verilirken nur Resul sana güle
Geride kalanlar gülümseyerek desin güle güle
Mezarın başında imanın kokusu ile bülbüller öte
Sorguda sıra gelince amale yüzün nurla güle
Kul Mehmet’im ecel gelmeden cümlesi bula
Herkes sağ iken imanı ile çıka yola
Cümle kâinat iman edenlerle taşa dola
Cümle canlar cennet bağında gezsin kol kola
Mehmet Aluç (Kul Mehmet)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder