Ruhsati ile Hasbıhal

Bir vakte erdi ki bizim günümüz

Yiğit belli değil mert belli değil

Herkes yarasına derman arıyor

Deva belli değil dert belli değil/Ruhsati

Güzel bir vakte erişmedi günümüz

Yiğit belli mert belli değil geçti ömrümüz

Herkes yarasına birlikte derman aramıyor

Deva belli birlik dert belli birlik beraberlik bulunmuyor

Fark eyledik ahir vaktin yettiğin

Merhamete çekilip göğe gittiğin

Gücü yeten soyar gücü yettiğin

Papak belli değil Kürt belli değil

Fark etmedik ahir vaktin yettiğini

Ömrümüzün masumlara öldürmeye yettiği

Gücü yeten soytarı ile uğraştığımız

Düşman belli Kürt değil, adam adam değil

Adalet kalmadı hep zulüm doldu

Geçti şu baharın gülleri soldu

Dünyanın gidişi acayip oldu

Koyun belli değil kurt belli değil

Adalet birlik ile sağlandı zulüm yok olmaya başladı

Baharın gülleri solmadan yollara çıkıldı

Dünyanın sonu nefret ile çizildi

Koyun belli değil kurt belli değil nefret işte görüldü

Başım ayık değil kederden yastan

Ah ettikçe duman çıkıyor festen

Haraba yüz tuttu bezmi gülistan

Yayla belli değil yurt belli değil

Ayak başka yerde keder gezer masum gönülde

Ahımız çıkıyor semada isyan çıkıyor içimizde

Yollar harap gönüller harap gönlümüzde

Yayla belli yurt belli düşman belli değil nerede

Çark bozulmuş dünya ıslah olmuyor

Ehli fukaranın yüzü gülmüyor

Ruhsati de dediğini bilmiyor

Yazı belli değil hat belli değil

Edep bozulmuş dikiş tutmuyor

Cümle masumların yüzü gülmüyor

Kul Mehmet’im insanlara ne diyeceğini bilmiyor üzülüyor

Yazı söz kifayetsiz anlayan anlamayan belli değil ömür bitiyor

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)