Sen Ne Bilirsin?

Arkandan bakarken son defa sana

Hasretin isi sinecek üstüme

Dünyanın suyu ile yıkasam gitmeyecek

Bedenim sen gitmeden önce beni terk edip gidecek

Feryat ederken sözlerim

Sakat kalırken hecelerim

Gönül kapımdan çıkı giderken sen

Ritmi bozuk yollarda ben sürüneceğim

 O gülüşün var ya beni mesut eden

Pınarda akan suyun berraklığına denk

Şimdi çırılçıplak sensizim

Üşüyorum

İçimi ısıtan gülüşün yok ya

Zaman bana sensizliği yaşatırken

Kırıldı gönül kapım

Sicim sicim yalnızlık

Beni sarıyor sıkıyor

Nefes alamıyorum boğuluyorum

Ömrüm hayatım

Gözyaşları gibi damla damla

Birer birer hasret kokusu ile

Sonbahar yaprakları gibi yollara dökülüyor

Sana yazılan gençliğimle beraber

Sen bunlardan habersiz

Bir hayalet gibi çekip gittin

Ne bilirsin

Hain pusuda bekler gibi

Yüreğime hasretin

Hançerini saplayan sen

Ne bilirsin hasret istasyonunda

Gelmeyecek olanı treni beklemenin sancısını

Hasretin feryadı ile çığlık çığlık

Bağıran sokaklarda sağır olmanın azabını

Ne bilirsin

Savrularak

Savurarak

Bir tekme ile hayatıma tekme vuran

Yıllardır boşlukta yuvarlanarak

Bedeni paramparça olmasını

Sen ne bilirsin

Ben bilirim ve yaşıyorum

Ezgisi bozuk yollarda

Karanlığın ağzında

Mağaraların burcunda

Kırık ayak parmaklarımın ucunda

 Hala hasreti yaşıyorum

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-