Akıl mantık ile sevmedin gönülden
dışarı çıktın
Gönül evine değer vermedin utanmadan
yıktın
Hayret etmiş gibi birde edepsizce
durdun baktın
Var git güzel sen yoluna senden bana
yar olmaz
Yıkık hatıralar arasında kendi
düşlerimle kaldım
Bir güzel seveyim dedim seveyim derken
yandım
Severken herkesi kendim gibi dürüst kul
sandım
Var git güzel sen yoluna senden bana
yar olmaz
Bülbül gibi gül dalına neşeyle ben
konarken
Gül yerine zakkum ağacına konup
yanarken
Her gün damla damla seninle ben
solarken
Var git güzel sen yoluna senden bana
yar olmaz
Kul Mehmet’im yazlarım artık oldu kışım
Dertsiz iken bin dertlerle dolu bu başım
Gece gündüz akıyor artık benim
gözyaşım
Var git güzel sen yoluna senden bana
yar olmaz
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder