Düz yolda yürüyemedi
düştü yüz üstü
Kendi kazdığı kuyuya
düştü insanlara küstü
Niyeti
fikri ile hiç dürüst değildi
Kendi kazdığı kuyuya
kendisi düştü
Kuyuyu kaz diyenler
arkadan itti kuyuya düştü
Kördü gözü görmedi
tuttu insanlara küstü
Gözü gönlü meyhanede
bardaydı
Niyeti sadece kendi
içindi istediği bol kazançtı
Gözü kulağı elinde
salladığı zardaydı
Salladı
olmadı zar tuttu olmadı yan geldi
Elinde
matkap vardı yanlışlıkla dizini deldi
Kuyuyu kaz diyenler
arkadan itti kuyuya düştü
Kördü gözü görmedi
tuttu insanlara küstü
Elden ne gelir fikirsizle dünyaya
yaşamaya geldik
Yaptığınla
yolun eğri dedik birde fırçayı yedik
Yolda
giderken çukur eşti içine düştü gördük
Gün
oldu zaman geldi çok şükür gerçeği gördük
Şaşırdılar
bir anda olamaz dediler gömüldük
Kuyuyu kaz diyenler
arkadan itti kuyuya düştü
Kördü gözü görmedi
tuttu insanlara küstü
Kul
Mehmet’im derim sana ey densiz
Ne
yaptığı ile kendini bilmeyen ey edepsiz
Peşine
düştüklerin seni kandırır ayık derim nefessiz
Bak
işte batı denilen peşinde koştuklarının hepsi şerefsiz
Kuyuyu kaz diyenler
arkadan itti kuyuya düştü
Kördü
gözü görmedi tuttu insanlara küstü
Mehmet
Aluç /Kul Mehmet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder