Durma boş ara bul
gönül dostunu
Bulunca sen eyle
Rahman'a şükrünü
Ser önüne gönül
denilen postunu
Dostunla beraber olunca
et teşekkürünü
Dostunda saklama sen
gönül halini
Sakladığın halin
dostunu yaralar
Alma sakın sen
mazlumun vebalini
Bu dostun kalbini
kökten karalar
Dost ile arada olmaz
demirden perdeler
Dostun senin için
güzel hayaller kuruyor
Dost ile yola devam
neler gelir başa neler
Dostun iyiliğin için
her yaptığını sorguluyor
Dost dediğin kıymet
vermez paraya pula
Sakın üzme sen üzül
üzme gönül dostunu
Dostun sırtında olsa
da bir eski çul sarıl o kula
Dostun için ser önüne
çekinme gönül çulunu
Dost ile açılır gönül
gözü açılır tüm perdeler
Beraber olunca
sökülür gönüldeki taşlar
Sökülen taşlar ile daha
neler sökülür neler
Dost ile beraber
aksın gizleme gözünde yaşlar
Kul Mehmet'im yolda olsa
da dertler cefalar
Dostun var düşünme
artık nefisle dünya kavgası
Yolun sonunda sabırla
vardır sefalar
Gözünde aksın mazlum
için iki damla gözyaşı
Mehmet Aluç (Kul
Mehmet)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder