Ez Nefsini

 Hiçbir kula yakışmaz zillet

Millet dediğin tek bir ümmet

Kula ver gönlünde demet demet

Haydi, durma ez nefsini

Kulun malı değil ganimet

Kula yapılmaz eziyet

Kula yakışır meziyet

Haydi, durma ez nefsini

Yüce Rahmanın her işinde vardır hikmet

Merhametle gönüllerde eyle ikamet

Sonun bulursun inşallah selamet

Haydi, durma ez nefsini

Gökte yağar kula bol bol Rahmet

Âlemlere Rahmettir nur Ahmet

Kuran iman ile yoluna devam et

Haydi, durma ez nefsini

Gönüldeki yara merhametle geçendir

Ömür sona doğru son sürat gidendir

Mümin merhamet ile gülendir

Haydi, durma ez nefsini

Nefis şeytan kulu aldatır

Yarı yola gelince yolda bırakır

Dünya malı gönlü boşa aldatır

Haydi, durma ez nefsini

Mümin değildir susan

Kulu değil yarı yolda bırakan

Her zaman dertlere arar derman

Haydi, durma ez nefsini

Ey kul sen ölümsüz değilsin

Secdede başın eğilsin

Sen dünyada yalnız değilsin

Haydi, durma ez nefsini

Mümindir en güzel insan

Müminde bulunur vicdan

İmanla bakalım âleme camdan

Haydi, durma ez nefsini

Ecel gelince beden olur ceset

Hiçbir kula yakışmaz nefret

Kuran ile imanı teninde hisset

Haydi, durma ez nefsini

Bırakma gönül vicdanını

İmanla süsle irfanını

Kuran’a yakın eyle dünyanı

Haydi, durma ez nefsini

Kul Mehmet’im sonun bir avuç toprak

Rahman izniyle ağaçta düşer yaprak

Tevhit’tir âlemde dalgalanan bayrak

Haydi, durma ez nefsini

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)