Ne bakarsın yürek yakarsın
Sağımdan solumdan geçersin
Git dersem gitmezsin
Söyle sen ne istersin
Akıtırsın yüreklerde kan
Kalmadı yakmadığın can
Kalbinin hayâ mührü sökülmüş
Aldatmanın kıymıkları yüreğine batmış
Her çıkarttığın da birisine saplarsın
Uğultuların matemini yaşar
Matem vermek için koşarsın
Şiddetle arzularsın
Nefretle kovarsın
Ne söylersem dinlemezsin
Bakarsın yürekten
Yakarsın kaçarsın
Ben yoruldum senden kaçmaktan
Sen yorulmadan yakmaktan kaçmaktan
Ne istediğini bilmezsin
Deliler gibi gezersin
Güzelliğinle gönülleri kesersin
Yakarsın yıkarsın sonra kaçarsın
Bakarsın yürekten
Yakarsın kaçarsın
Bayraklaşan rüyaları çaldın
Sonra gittin güldün
Bukalemun gibi renk değiştirdin
Karanlık kafile yolcularına öncülük ettin
Cehenneme inen merdivenlerde gezindin
Şimdi kendin yan bakalım
Hudutlarda salgın hastalığa yakalanan
Çaresi olmayan ihanetinle yan
Silik şahsiyetsizliğin ile kal baş başa
Şuursuz kininle yaşa
Ne söylersem dinlemezsin
Bakarsın yürekten
Yakarsın kaçarsın
Aldanmam artık sana
Bak yaptıkların geldi başa
Yalnız kaldın baş başa
Haydi, şimdi çektirdiğinle yaşa
Yaşa yaşa olamazsın gönüllere paşa
Çok söyledim dinlemedin
Yanarsın dedim kulak vermedin
Baktın yalandan yaktın yürekten
Yakarsın dedim neden kaçarsın dedim
Şimdi ağla haline gül bakalım
Yan haline gül haline
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder