Mahinur Tebessümlerimizle.

Mahinur geceleri tebessümlerimizle kutsallığa boyarken

Sıradanlık karşımızda cesurca uzaklaşırken gözlerin şafak kadar güzeldi

Adımlarınla açılan umut kapıların kolu güneşe doğru açılırken

 Anlamsızlık kokan düşler karanlık sokaklarda kayboldu

Kavuşmayı unutmuş caddelerde 

Birbirimize hasret kokan çiçeklerin kokusunda

Karanlıkta kalan kaldırımları ışıtarak sevinçle sarıldık

Caddeler kaldırımlar sanki asırlardır buluşmaları unutmuş

Gözlerimizde akan sevinç gözyaşlarına hasret

 Bilmem kaç yıllarca özlem duymuş gibi

Ayaklarımızın altında dans ediyordu adeta bizimle beraber

Kaldırımlar caddeler...

Ertesi güne hep kalan mutluluklar

Sevinçler...

Umutlar sanki bizimle güldü...

Yokluğumuzda ne kor alevlerde kalmış

Çiçeksiz solmuş baharları yaşayan

Gece ve kâinat...

Küsmelerin cehenneminde yatan gece gündüz

Bizimle beraber...

Mahinur tebessümlerimizle kutsallığa boyandı

Gülümseyen gözler birden etrafımız sararken

Sevinçlerin aldanışların prangasın da

Koşmalar yıkılışın zincirinde kurtulurken

Bizimle tebessüm edenler geceyi sabaha kadar

Birbiri ardına mutluluğa boğdu

Sırtımıza vurulan ihanetler tek tek kayboldu

Gecenin karanlığında

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-