İlimle yan yana o gece gündüz yaşayan
İlimle öğrenciye ilmi o aşılayan
Öğrenciyle ağlayan onunla o gülen
Öğretmendir vefalı taze çiçek yollayan
Beladan fenadan o ayrı durur yanaşmaz
İlim fen bilim yolu onsuz olmaz açılmaz
Onun yanında dirsek sürten gönül paslanmaz
Öğretmendir vefalı taze çiçek sulayan
Ömrü boyunca insan yetiştirir usanmaz
İnsanların fikriyle zikri nedir hiç sormaz
İnsan yetiştirir o yarına hiç yorulmaz
Öğretmendir vefalı taze çiçek koklatan
Ömrün yarısını da odur gülle süsleyen
Mezun olduktan sonra güle güle git diyen
Hayatın her yönünü bilgi ile besleyen
Öğretmendir vefalı taze çiçek toplatan
Kul Mehmet'im bu şiir Bekir hocama gitsin
Ellerinden öperim Allah uzun gün versin
Çoluk çocuğu torun ile beraber gülsün
Öğretmendir vefalı gül çiçek yetiştiren
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder