Kimse Halim Bilmez

Yarden ayrı kaldım yar beni andı kulağım çınladı

Şehir şehir gezdim yari saklamış bana geri vermez

Anlattım derdimi dağa taşa kuşa kimse anlamadı

Dil sanki başka gönül sanki başka söyler kimse halim bilmez

Arayan aradığını bulup rahata ermez mi erer elbet

Aradığım bulunmaz bilinmez neden ne olur akıbet

Her yer bana oldu gurbet adımlarımda yok isabet

Dil sanki başka gönül sanki başka söyler kimse halim bilmez

Gülmeyen talihim gibi yollarda bana gülmez

Gelmek istemeyen gelmez şansım çağırırım gelmez

Hasret çileyi çile dertleri çağırır git derim gitmez

Dil sanki başka gönül sanki başka söyler kimse halim bilmez

Beklerim dua ile Yüce Rahmandan bir ihsan

Yanar yüreğim bedenim sinem bilmem bende ne noksan

Kurudum kaldım yok mu yudumla kanacağım bir pınar yüce Rahman

Dil sanki başka gönül sanki başka söyler kimse halim bilmez

Kururdu salkım salkım gönlümde üzüm bağım

Çökmüş  un ufak olmuş gönül dağım

Yaşadığımı hiç sanmıyorum sanmayın ki ben sağım

Dil sanki başka gönül sanki başka söyler kimse halim bilmez

Ey insanlar kalkın yari benimle beraber arayın

Alın beni talihimle kaynar kazanlarda kaynatın

Değişmez isem bulamazsam zemzemler ile yeniden yıkayın

Dil sanki başka gönül sanki başka söyler kimse halim bilmez

Gelin bakın benim asıl gönül vatanım

Bulamazsanız vatanım nerede nuruaynım

Nuruaynımsız ben param parça parçandım

Dil sanki başka gönül sanki başka söyler kimse halim bilmez

Söyleyin ey erenler seven sevdiğine kıyar mı

Sevdiğini ateşlerde yakar kor alevlerde yakar mı

Çaresiz kalıp öldüğünü bilip kör gözleri ile bakar mı

Dil sanki başka gönül sanki başka söyler kimse halim bilmez

Yolumu şaşırdım acep yolum hakka varır mı

Hak yolunda kaybettiğim yarim karşıma çıkar mı

Yar çıkmazsa yoluma kadir mevlam yaralarımı sarar

Dil sanki başka gönül sanki başka söyler kimse halim bilmez

Gelin göründe bu garip aşığa bakın ne olmuş

Yaz ayında açan tüm çiçekleri kurumuş solmuş

Bakın bakalım yollara gelen var mı vadem mi dolmuş

Dil sanki başka gönül sanki başka söyler kimse halim bilmez

Artık ben kendi kendime yetmem bir adım daha gidemem

Artık gelmezsin  çağırmasın nazlı yar çağırsa da gidemem

Artık tükendim hiç bir şeyi bilmiyorum ben bendeyim diyemem

Dil sanki başka gönül sanki başka söyler kimse halim bilmez

Artık anladım ben bu hasret ile bittim tükendim

Belki hata bendedir onuda şimdi farz edin ki bildim

Amam inanınki o nazlı yari ben kendimden fazla sevdim

Galiba çok fazla sevdim biraz hata ettim

Dil sanki başka gönül sanki başka söyler kimse halim bilmez

Artık terk ettim onunla beraber düşlerimi

Kimse barıştırmadı bu gönül ile küslerimi

Anladım ben garip bir sevendim kimse dinlemedi sözlerimi

Dil sanki başka gönül sanki başka söyler kimse halim bilmez

Aşık sevdiğine varmayınca mutlu olur mu

Hak yolunda aşk ile yürümeyen kul olur mu

Merhamet ile olmayan insan insan olur mu

Dil sanki başka gönül sanki başka söyler kimse halim bilmez

Kul Mehmet'im vardın mevlaya aramayı bırak ver bir karar

Aradın bulamadın artık aramakta bulma bir yarar

Mevla sardı  seni yaralarını merhametle gönlüne bakar

Dil sanki başka gönül sanki başka söyler kimse halim bilmez

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Kimse Halim Bilmez