Ben
fakir bir derviş seyyahım
Gönülleri
âlemi gezerim
Gönlüme
dost diye dost ararım
Dost
olmadan yolda kalırım
Yüce
Rahman gönülleri gezer
Yüce
Rahmanın gezdiği gönülleri kim sezer
Ararım
o gönülleri dostu ömrüm biter
Biten
ömrümde dost gönülde dirilir
Dirilir
hakka doğru yürürüm
Aradım
yolu gönül dostunu bulamadım
Bu
gönlüm bana yol ile dostmuş anladım
Hak
yolunda Rahmana kul oldum yolda kalmadım
Canıma
can Yüce Rahmanmış buldum yanılmadım
Gece
gündüz kendimi aradım bulamadım aşkı buldum
Aşkı
buldum kayboldum Rahman yolunu buldum kul oldum
Kulluk
ile yüce Rahmana teslim oldum nur oldum
Ben
gitti yok oldu bende her şey oldu Yüce Rahman
Kendimde
âlemi ararken Âlem Rahmanmış her an
An
da zamanı ararken zamanda kayboldum Rahmanı buldum o an
Nefis
akıtırken gönülde kanı varmamak için akıttım kanımı o an
O
an devam ettim yolumu buldum Rahmanı derdime odur derman
Dermanı
buldum nefis yıkıldı o an fermanmış derman benliğime her an
Derman
Rahmanmış tüm çaresizliğe Yüceler Yücesi Rahman
Canıma can Yüce Rahmanmış buldum
yanılmadım
Dipsiz
derin kuyulardan çıktım vardım Rahmana çok şükür bu ana
Bu
anda canıma can olan Rahman nurmuş bu cana bana
Yıllardır
nefsime söyledim çıkarma beni yoldan diyorum sana
Hak
yola varmak içinde nefis gerekmiş anladım o anda bu cana
Çilesiz
taşlı yolda düz ovaya çıkılmazmış varılmazmış yüce hana
Bu
dünya beden acılar yolda kılavuzmuş meğer anlayana
Anlamayana
ne söylesen boş ne çare derman ağlamayana
Hak
yolda kul olup günde beş vakit elin bağlamayana
Her
şey bulmak içinmiş bulup kavuşup cana varmaya
Gerisi
boş meşgale dünya içinde cana varmadan yok olmakmış o ana
Her
şey ne güzeldir Rahman ile olan o cana
O
canın içinde dünya âlem varmış görüp bakıp arayıp bulana
Her
şeyin tek gayesi çaresi yüce Allaha kul olmakmış cümle cana
Can
içinde canını bulan dönmez bir daha bu ana
Takip
et izini sende canına canı bul var o zamana
Canıma can Yüce Rahmanmış buldum
yanılmadım
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder