Gözlerimizi açmadan önümüze
bakıyoruz
Dere tepe yuvalanıp
yaralarımızı sarmıyoruz
Adım atmadan yürümeden
adımlarımızı sayıyoruz
Ne seven insanların nede
saran insanlarız hiçbir şey bilmiyoruz
Sırıtarak güldüğümüzü
sanıyoruz
Yalan dolanla takla atarak
kendimizi kandırıyoruz
Doğru yol diye yanlış yolda
uçurumlarda parçalanıyoruz
Ne seven insanların nede
saran insanlarız hiçbir şey bilmiyoruz
Samimiyetle gülen olsa işte
bu delidir diyoruz
Hakka giden yolda hakka
yürümüyoruz
Dünya bizim olacak diye onu
kucaklıyoruz
Ne seven insanların nede
saran insanlarız hiçbir şey bilmiyoruz
Yürümeyiz dünya üzerinde
hakka, yürüyerek oh çok şükür demeyiz
Helal kazanç var iken dikkat
etmez ne gelirse yeriz
Nefis şeytan dünya malı ile
bu ömrü bitirir gideriz
Ne seven insanların nede
saran insanlarız hiçbir şey bilmiyoruz
Haktan gayrı hiçbir yol
güldürtmez
Nefis şeytan dünya ile malı
insanı hak yolda yürütmez
Gönlünde hak ile iman
olmayan kul hakkın sözünü söylemez
Ne seven insanların nede
saran insanlarız hiçbir şey bilmiyoruz
Hakkın sesi gelmez dinle
uzak diyarlardan
Aç bak gönlün içini bak âleme
gönül bağından
Hakkı hakkın sesini
işitirsin kulağını dayarsan
Seslenir Yüce Rahman her an
her zaman bu dünyadan
Ne seven insanların nede
saran insanlarız hiçbir şey bilmiyoruz
Bu bedeni yeşerecek bir
toprak yap
İçine biraz tevhitten birkaç
tohum at
Kalacağın evden başka yapma
bina kat
İhtiyacı olana ver ahirette
cennette yat
İşte o zaman seven insan
olur her şeyi biliriz gönülleri sararız yoksa
Ne seven insanların nede
saran insanlarız hiçbir şey bilmiyoruz
Kul Mehmet’im imtihan
dünyasında imtihan çok zordur
Bazen elinde soğuk demir
diye aldığın yakan kordur
Zaten biz kullar insana
değil Yüce Allah’a kuldur
Bundan gayrısı olan nefis
şeytanı bulur kudurur
Kuduranı da halliyle
cehennem ateşi durdurur
Ne seven insanların nede
saran insanlarız hiçbir şey bilmiyoruz
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder