Yüce Rahmanı Hatırla
Haydi, nefsi şeytanı çıkar gönülden aradan
Kendini ahirete göre durma sen hazırla
Âlemleri senin için yaratmış Yüce yaratan
Her yediğin nimette sen Yüce Rahmanı hatırla
Ne güzel sevilir insanlar canı gönülden
Nefis şeytan zararlıdır bu ömürden
Bak merhamet ne güzellik katmış güle güzelliğinden
Her gördüğün canda sen Yüce Rahmanı hatırla
Var kapısına hakka erenlerin
Var gir sen içine gönüllerin
Ne güzel kokar gönülleri insanları sevenlerin
Her baktığın gönülde sen Yüce Rahmanı hatırla
Hak dostları almaz gönülden verirler
Hak yoluna hakkın aşkıyla yürürler
Gel demeden birde bakarsın hakkın güzelliği ile gelirler
Her dostu gördüğünde sen Yüce Rahmanı hatırla
Dokunur Rahman gönlün merkezine ortasına
Orayı temiz tut imanla doldur her bir parçasına
Bakan görür imanının nurunu her bir damlasını
Her gönlüne dokunulduğunda sen Yüce Rahmanı hatırla
Nefis şeytanla olduk gönülde ne varsa çaldırdık
Düzenbazların oyununa aldandık ne varsa kaptırdık
Dinden imandan uzaklaştık zalimin kucağına oturduk
Her yüreğine hançer saplandığında sen Yüce Rahmanı hatırla
Yüce Rahmanı hatırla var yanına
Düşmezsin dara kötülük dokunmaz sana
Her kötülüğü yanlışlığı sen kendinde arasana
Her güzelliği gördüğünde sen Yüce Rahmanı hatırla
Kul Mehmet’im Rabbim der olun can cana
Bizler ayrı yaşadık düştük ayrı bir yana
Rabim der bakın gönlünüzde bana her bir cana
Her ayrılığa düştüğünde sen Yüce Rahmanı hatırla
Her kendi hatanda acizliğini bil, sığın sen ol yüce Rahmanla
Mehmet Aluç-Kul Mehmet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder