Koşsun Can Bulan


Hayat yolunda giden yolcu

Sanma hayat anlaşılmaz ve tuhaf yorucu
Bağışlama ile olsan yargılamazsan olursun coşturucu
İman sana nimet iman ile güldür âlemi budur doyurucu
İmanını gören imansız olan
İmansızlığına ağlasın yolda yolsuz kalan
İman içinde olmaya koşsun can bulan
Merhametli ol
Merhametle ver kararını ey iman ile olan
Bu yalan dünyada misafirsin
Sev güzel insanı merhameti güzel emeli
Güneş görünmez olur bakarsın ne demeli
Tüm kızıllığı ile kaybolur aniden
Çöker bir alacakaranlık ey ani giden
Sağı solu görür gibi olursun önünü görmeyen
Aniden bir bakarsın
Koyu kapkaranlık oluverir ortalık birden
Gelen ecel ile ömür istemeden
İnsan cahildir
Çoğu zaman kâmildir
Ölümü bekleriz
Solgun bakışla
Ölüm gibi gülümsetmeden
Ölüm gibi olmayan hayatta
Var mıdır bu âlemde ölüm gibi

Sonsuz hayata götüren var mı?
Devran değil bizim merhamettir bizim
Derttir bizim gülümsetmek bizim
İman ile gezmeli iki gözüm
Sana geçer sözüm
İmandan başka yok çözüm
Muhabbet âleminde hazan gibi solma
İmansızlığa sakın yol olma
İşte dünyaya geldik
İşte dünyadan gittik
Ne kaldı merhametten başka
Yürümek gerekmez mi sevmek ile aşka
Nedir gönülde giden başka
Merhametsiz eli çek candan
Merhamet akıyor cümle kandan
Merhametini kaybetme bir andan
Can ölüme revan giderse ne kalır geriye candan
Kalmasın kuru bir virane gönül arkadan
Can ecel ile itibara bakmadan uçtu gitti bu dünyadan
İtibar merhamet ile ölçülür gerisi boştur bu canda
Merhametsiz ruhta nöbet tutan can olur yalan
Merhametle nöbet tutan can cümle gönül hayran olur inan
Şebnem damlasın gönüllere elinde
Canı terk edecek başka dermanın mı var
Her gönül'e koşar gönül başka dostun mu var
Rüzgâr olsa da yolda sert
Az olsa da gönülde dert
Gülümseyerek def et olma namert
Her zaman ol sen cömert ey gönlüm
Yıkarsın olursan aşırı sert
Sana geldi gülümseyerek dert
Gülümseyerek al olma sakın sert
Merhametle merhametsizliğin
İçini dışa dışını içine çevirme
içini dışa dışını içine çevirme ile
Merhametsizlik değişmez
Merhamet değişmez
Sen değişirsin bu âlemde ancak
Merhametle ey gönlüm
Ey Kul Mehmet kızıl gül gibi kızma
Kızıl gül gibi kok ey gönlün ile
Nefreti sakın yazma
Mehmet Aluç-Kul Mehmet