Kader yazmışsa alnına gurbet
Az gıdıkla gülümsesin o gurbet
Yakışır mı sana hayata küsmek
O gurbetin elinde iç tatlı bir şerbet
Bakışların az yere indir nedir bu heybet
Davet eden yoksa gönlüne sen çağır davet et
Kimseye muhtaç değilsin haline şükret
Gurbette kimsesiz değilsin az sabret
Az çalış çabala dilinde olsun hitabet
Etrafındakileri sev dost ol bu tam isabet
Gurbeti memleketin gibi donat et hayret
Ha memleket ha gurbet doyduğun yer
Gerçek memlekete kavuşursun az sabır et
Kimseye muhtaç değilsin haline şükret
Çok zordur muhannete muhtaç olup yaşamak
Kaçmak zordur bırakmaz yakanı tam bir musibet
Az sabırla gurbet biter gelir selamet
Çağırırlarsa bırak gururu sen icabet et
Hak alnına yazmışsa vardır bir hikmet
Hikmeti anlayamazsın bir an sen var sabır et
Kimseye muhtaç değilsin haline şükret
Açılır bir kapı kapanır tüm dertlerle gurbet
Kapıyı açıp kapatan hakka sen her an şükret
Açmasaydı kapı hak kim açardı az düşün akıl et
Başına yağan az düşün değil mi Rahmet
Her şeyde bir hayır var üzüntüne çek bir set
Hayattasın ve sağlıklısın et buna hayret
Kimseye muhtaç değilsin haline şükret
Boyun bükme kurumuş lale gibi
Göğüsle bu yarışta gülümseyerek sen ipi
Bak aleme insan herkesin var başka bir tipi
Değişik yaratmış hak elbet vardır de bir bildiği
İnsan bazen gördüm derken göremez olmaz bir sevdiği
Helal kazanıp helal ne güzel olur yediği
Kimseye muhtaç değilsin haline şükret
Hayat yolunda bu zalim gurbet bana kaldı deme ihale
Sakın ola deme düşürdü beni halden hale
Hayat yokuşudur bu her etap bir merhale
Kul Mehmet’im der Hak kulunu düşürmez çaresiz hale
İmtihan dünyası sınavdayız ne olur az gülümse edemezsin müdahale
Bu yola çıkarken ve şimdi biterken el sallanır denilir hep güle güle
Kimseye muhtaç değilsin haline şükret
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder