Bireysel Düşünce Anaforu Bizi Yakarken!

  Birbirine zıt batık bir görünüm sergileyen bireysel fikir ve yaşantı içinde yaşarken, yatay ve dikey sıçramalarla değişen yolunu kaybeden aklın ve düşüncenin anaforunda kalarak, hem üşüyoruz hem de çaresizlik uçurumuna düşüyoruz. Batık bireysel fikir ve düşüncesizlikle, hayatımıza prangalar vurarak hep batmanın peşindeyiz nedense! Bir birini bütünleyen tahammül ile doğru olan ile olmaktan hep kaçarak, bu dermanı almaktan kaçıyoruz! Doğru olan nedir, doğru neye göre doğrudur ölümlü olanın ve her an yok olmaya mahkûm olan insanın düşüncesi mi doğrudur? Yoksa ölümsüz olan kâinata hâkim olan bizleri âlemi yaratan sonsuz Merhamet sahibi Yüce Allah c.c. söylediğimi doğrudur? Elbette ki, merhameti sonsuz bizi ve âlemi yaratan yüce Allah c.c. söylediği doğrudur.

   Öyle ise biz, kendi ve şeytanın hırçınlığı ile neden doğru olanın peşinde değiliz? Bu hırçınlık ve yanlışlık bize ne kazandıracak? Mezarda bize yardımcı olacak mı? Elbette ki hayır! Doğru olan, hak olan düşünce ile düşüncelerimize hayatımıza canlılık kazandırmak yerine, onu yakarak hem dünyamızı hem de ahiretimizi yakıyoruz. Canlılık yani ruh can, insanı canlı tutan hayat verendir, bilinmez ki neden cansızlık peşinde koşarak, cansız duygusuz hissiz yaşamaya çalışıyoruz muamma!

Aktif olarak, hak yolda imanla kıvılcımlar hayat saçan hak ile doğru ile olsak, canlara canlı can olsak beraber gülsek, yarınlara beraber yürüsek kötümü olur acaba? Elbette ki çok güzel enfes olur. Bireysel yaşayarak, bireysel düşünce hırçınlık ile en düşük seviyesizlikle, yok olmanın sokaklarında sürünerek yaşamayı neden seçeriz? Yeniden dönüş yaparak, doğru olan yola girerek kentsel dönüşümler gibi dönüş yaparak, hak olan yola düşünceye göz kırpmayız, gülümseyerek bizi sarmasına müsaade etmeyiz hala anlamış değilim! 

    İçimizde bizi yakan, bireysel düşünce anaforu, bizi yakarken karşıda akan nehirde içimizdeki yanını söndürmeye koşmaktan, çok mu aciziz acaba? Bu ayaklar koşmak varmak için değil midir? Neden varmak için olanı, kaçmak için kullanırız? Anlayan bunu anlatacak olan var mı acaba? Sancılarla yaşamak, çok mu cazip geliyor bize acaba? Demek ki sancılar sürünmeler bize çok güzel yakışıyor da, onula gönlümüzü süslüyoruz ve yol alıyoruz! İçimizdeki ıstırabın feryadı âlemi yıkarken, neden duymayız hissetmeyiz, çare işte karşımızda az tahammül hak olanın hak yolunda buluşmak bizin doğrumuz doğru olamaz, Yüceler yücesi Allah c.c. söylediği doğrudur diyerekten ona teslim olmaktır, bu çare öylesine çok çok pahalıda değildir, kendi dünya ahiret ve ömrümüz için çok güzel ve en doğru olan, bir yaşamdır mutluluktur.

Mehmet Aluç-Kul Mehmet