 |  | |
 Bir geldin girdin dünyama mutluluğa boğdun beni ve terk ettin gittin sebebini söylemeden çektin gittin. Beni gözleri yaşlı bıraktın keşke böyle yapmasaydın ben sensizde ağlardım sen olmadan da hasretlik çeker yalnızlığımla baş başa kalırdım, ama şimdi bunlar sensiz çekilmiyor gülüm… Yüreğimi bin parçaya böldün gittin, zaten senden öncede bin parçaydı alışmıştım, ama senden sonra çekilmiyor be gülüm… Sanki koşarken terlemiş gibi seni ve aşkını terli terli içtim ve şimdi o ayrılığın ateşi yakıyor bedenimi ömrümü, bugünümü, yarınımı be gülüm… Derler ki zamanla her şey unutulur, yeni aşklara yelken açarsın yeni aşklara yelken açılır da, gönlün içi boşatılmış viran olmuş ise nasıl yeniden neyle başlanılır, hatta yelkenlinin içi delik paramparça su alıyorsa, yelkenin tüm yelkenleri param parça olursa hangi limanlara gidilir denize batmadan be gülüm… Bir mevsim değil on mevsim geçse de mevsimler hep kış baharlar gelmiyor… Hiç kimsenin kanatamadığı gönlümü kanattın ve gittin akan kan durmuyor ve gittin gideli hala kanıyor, sensiz yalnızlıkla baş başa iken günleri hoyratça bitiriyordum, oysa senden sonra seninle bir ömür boyu mutlu olacağımı sandığım ömrümü bitiriyorum be gülüm… Kul Mehmet seni kalbine yazdı nokta nokta Silinmiyorsun gülüm bir adımda bir ömür boyu Firar eyledi gönlüm gel ara bul beni bir bakışta Ne güzeldi bakışın gönül dilin o saran kolların Selvi boyun Mehmet Aluç | ||
 |  |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder