Seni Yazarken

Seni yazarken kalemim benimle ağlıyor

Mısralarımda gözyaşı

Hecelerimde hüzün

Seni kan sıçrayan ufuklarda beklerken

Seni yazarken kalemim benimle ağlıyor

Varlığını unuttum sanma

Duyduğun sözlere kanma

Hasretinle kalan ben be kalemim

Seni kan sıçrayan ufuklarda beklerken

Seni yazarken kalemim benimle ağlıyor

Dergâh ah yalnızlığımın dergâhı sen kokuyor

Seni bekliyorum hüzünlü gölgelerde siperde

Attığım adımda arkamda sen gelirsin sandığım günlerde

Seni kan sıçrayan ufuklarda beklerken

Seni yazarken kalemim benimle ağlıyor

Sanma ki umudumu kör hasret ile bıçaklarım

Gece hülyalarımda seni bana koşarken sıçrarım

Umutsuzluk bana koşarken ben kaçarım

Seni kan sıçrayan ufuklarda beklerken

Seni yazarken kalemim benimle ağlıyor

Gururum isyan bayrağı çekerken kulağını çekerim

Hasretin duman duman tüterken mutluluğun şehrine yürürüm

Bekle beni gülüm sana koşarak geliyorum

Deste deste gülümseyen yarınları avuçlarımda sana getiriyorum

Seni yazan kalemim ve ben sana gülümseyerek geliyoruz

Mehmet Aluç