İnsanın Gençlik Çağları

Ah ne zordur insanın gençlik çağları

Sırtını vursa sanki yıkacak sanki dağları

Ne varsa ekmiş türlü meyveleri gül kokuyor bağları

Yoktur geçim derdi,

Tek derdi jöle ile sokakların güzel kızları kaldırımları

Yârden ayrı kalınca,

Gözünden akar damla damla gözyaşları

Gönlünde silemez saramaz gönül yarası

Cebinde olmazsa da ne eder arar bulur,

 Cebindedir cigara parası

Gece geç gelir yığılır koltuğa

Sabah geç kalkar sanki evin ağası

Yüzüne gözüne bulaştırır gönül kapısın kapatır,

 Yüzüne sürer karası

Kırıla kırıla yamalı bohçaya dönse gönlü,

Her kırığı yine sarmazsa da unutur iki nefes arasında

Yârden ayrı kalınca,

Gözünden akar damla damla gözyaşları

Çözer gömleğin düğmesi,

 Yarışır rüzgâr ile giyer renk renk

Her gördüğüne âşık olur bir anda unutur,

Sevdiği ne renk sanki yoktur ahenk

En sonunda bulur sevdiğini,

O ışığın yansımasıyla beden hayatı dirilir

Güzelleşir dünyası sefa bulur, aşk ile tazelenir ömrü

Yârden ayrı kalınca,

Gözünden akar damla damla gözyaşları

Çoğu zaman itaatten uzaktır,

Yanlış gider saati her yürüyüşünde

Kapalıdır izanı anlamaya kelimeleri,

Şaşkın kendi şaşkın bellidir gelişinde

Yârden ayrı kalınca,

Gözünden akar damla damla gözyaşları

Sel olur taşar gönül kıymetin bilmez,

Eyvah’lar ile yaşar görürsün gözlerinde

Gezer uykusuz arkadaş peşinde kahvede,

Dünya ile uyku arasında kalmış anlarsın saçmalamasında

Yerini bulur eşin gönlünde sahiplenir erkek olmuştur

Üçer beşer öğrenir her şeyi,

Siler gönlündeki gençlik çağları yanlışları

Baba olur anlar kendisini güler geçer,

Gönülden sarılır hayata öğrenir bağlılıkları

Anlar insandır beşer

Her şeyi anlar üçer beşer

Dertlerin bağrını gülümseyerek koşarak deşer

Senelere bölünür anıları yaşlanır ağrılar yolunu keser

Mehmet Aluç