Açık Kapıları Açtın Mı Hiç

Terki diyar ettin ’de gittin neden

Nefretin döner sana tam bumerang

Kalmadı bildim sende ahde vefa

Kal yalnızlıkla haydi bu mu sefa

Sefanı sür bakalım hepsi sahte

Aradın buldun neden sen inceden

Kör olmuş gözün dünden alay eden

 Sen açık kapıları açtın mı hiç

İyilik yapmazdın sen bilmedin hiç

Sefanı sür bakalım hepsi sahte

Baktım uzakta sana ağlıyorsun

Nefsine şeytana hep uyuyorsun

İyilik nedir sende bilmiyorsun

Güldüğün sanıyorsun ağlıyorsun

Sefanı sür bakalım hepsi sahte

Dağlar gibi yüksek de sen bakarsın

Mezar taşı gibisin soğuk hissiz

Katı kalbinle yaşa kal nefessiz

Dert görünce olursun anlayışsız

Sefanı sür bakalım hepsi sahte

İnsan yaprak gibidir hep sararır

Kaldığın nefrete bak ecel çağrır

Son nefesin verirde kul kararır

Hesap zor verilir kul hep sararır

Sefanı sür bakalım hepsi sahte

Yaktığın kor ateşler hiç söner mi?

Geçen o zaman geri hiç gelir mi?

Bugün açtın yarında açsın yine

Bekle bakalım sevgi bu gelir mi?

Sefanı sür bakalım hepsi sahte

Artık değilim sana bende muhtaç

Hayat bir adımlık yol yürürüm ben

Zamanın sermayesi harcadın sen

Sendin esip gürleyen gidendin sen

Sefanı sür bakalım hepsi sahte

Kul Mehmet’im sanma ki ömründe bol

Hayat bir nefeslik yol ister gül sol

Mutluluk bu âlem de inan ki bol

Aç gönlün kapısını içeri bak

Sefanı sür bakalım hepsi sahte

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)