Sendin Gül Kokulu Muhammed

                    

Hak cemalin nurunu taşıyan

Âlemlere rahmet olan

Güneşler nuruyla sönen

Cümle âlem peşinde dönen

Zulümler seninle söndü

Sendin Gül kokulu Muhammed

Âlemlere Rahmet olarak geldin

Gönüllere Rahmet sensin

Nur Muhammed

Nurunla âlemi kapladın

Âlemde bir anda yetim kaldın

Rahman seninleydi değildin yetim

Âlem seninleydi Rahman seninleydi

Nasıl derim yetim Ya Muhammed

Sendin Gül kokulu Muhammed

Âlemlere Rahmet olarak geldin

Gönüllere Rahmet sensin

Nur Muhammed

 Şirkin Tağut'un ocağı söndü

Cümle gönüller sana döndü

Ebu cehil gelişinle öldü

Cümle müminler âlem seninle güldü

Kur’an gelişinle gönüllere indi

Sendin Gül kokulu Muhammed

Âlemlere Rahmet olarak geldin

Gönüllere Rahmet sensin

Nur Muhammed

Gelişinle âlem yeniden kurulurken

Zalimler yanında bir bir savrulurken

Şirk ocağı gelişinle bir bir sönerken

Müminler Kâbe’nin etrafında dönerken

Sen geldi tam âlemde ahlak biterken

Sendin Gül kokulu Muhammed

Âlemlere Rahmet olarak geldin

Gönüllere Rahmet sensin

Nur Muhammed

Mehmet Aluç (Kul Mehmet)