Ayrılık Tefrikasını At Düşüncende

Bu hayatın yolunda sanma ki seçeneğin yok

Kuran ile gül Resul ile donatılmış yolun var

Soytarı kılıklılara kanma sakın aklın var

Utanç tezgâhına katılma merhametle imanın var

Ölüm değil hüsran ey dünyaya dalan kul daldığından, uyan

Ölüm vuslattır Rahman’a gül kokan Resule iman ile kalan

Ölüm gözünde yüreğinde her an seninle olan, sanma kaçarsın yalan

İlim irfanla Kuranla Resul ile ol cennete köprü kur, nefsi ile baş başa kalan

Sırat köprüsü, Kur’an gül Resul iman yanında merhamet olmadan, geçilmez

Rahman kula akıl vermezse kul Kur’an’ı nasıl bilir, yol seçilmez

Kulda, Kuran ahlakı edep Gül Resul aşkı iman olmazsa, nasıl gülebilir

İlim irfanla Kuranla Resul ile ol, cennete köprü kur, nefsi ile baş başa kalan

Mağarada yaşamıyorsun ey kul, Rahmanın sana gönderdi Kur’an’ı

Gönderilen Kur’an değil kul kelamı, gül Nebi âlemlerin sultanı

Ayrılık tefrikasını at düşüncende, Kur’an ile yaşa, yaşama atanı

Solgun rüzgâr peşinde koşma, Güldüren Hayat sunan peşinde koş, satma Kur’an’ı

Karanlıkta olsa gelir ölüm, boşuna titreme, müminlere verdiğin selam gibi ver, ölüme selamı

Kur’an gül kokan Resul arasan da bulamazsın dünyada bulunmaz bir eşini bunlardır âlemin güneşi

Bereketsiz gönlünle gezersen, bulamazsın bereketi, neşeyi, hayatın anlamını, şifresini

Arsız gönülde ağlayan gibi gezme incitme gönlünü kulları bulamazsın bir daha geleni gideni

Unutulmuş raflarda kaldı Kur’an’ımız fikirsiz düşünce peşinde koşunca eyvah

Fikirsizlik sarnıcında asılı kaldık fikirsiz ‘ligimizle, kurtaran gelmez bağırma çekme ah

Hurafeler yanlışlar zanlar önümüzde dizilmiş leş gibi sırıtırız kabul ederken düşünmeden

Çoban sürüsünü ağıla sürmüş gibi sürdüler bizi imansızlığın ağılına, hiç yarınlarımızı düşünmeden

Bizleri ömrümüzü hiç düşünmeden tıktılar ağıllara üşüyerek kaldık, bizlerde sorgulamadan kaldık sessiz

Kayıp yarını olmayan fikirsizlik alaborasında boğulduk nefes almadan zaten hak ettik bizdik zaten hissiz

Kul Mehmet’im der ki vicdan ile ahlakını merhametini sakın yitirme kaybolursun

Kur’an gül kokan Resulden ayrılma tefrikaya düşer uçuruma düşer yok olursun

Mehmet Aluç  (Kul Mehmet)