Utanmaz mısın ey zalim Allah’dan
Zaten hiç utanmazsın kuldan
Öğünürsün giydiğin çuldan
Nefretini salarsın her iki koldan
Vazgeçersin kendi değil cümle
candan
Değerin yok inan senin bir akçe
puldan
Nefretin ile geçersin utanmadan
yoldan
Çok seversin değersiz parayı
Hemen açarsın sen arayı
Oturduğun çamurdan sanırsın dünya
sarayı
Açarsın gönüllerde bin bir yarayı
Ne yapacaksın faydası olmayan onca
parayı
İhtiyacı olana sadaka zekât
vermezsin yığarsın parayı
Değerin yok inan senin bir akçe
puldan
Nefretin ile geçersin utanmadan
yoldan
Gönlünde çok var kibir
Ömrün hayatın zaten kir
Dilinde yok zaten zikir
Hiç kalmamış sende fikir
Şeytan ile gezersin olursun hakir
Değerin yok inan senin bir akçe
puldan
Nefretin ile geçersin utanmadan
yoldan
Hak ile kullara çevirirsin yüzünü
Seninde şeytan görsün yüzünü
Güzellik ile söylemezsin sözünü
Sen düşünmezsin yarını
Düşünürsün sadece bugününü
Sıkışırsa götün ağ babana kaçarsın
Değerin yok inan senin bir akçe
puldan
Nefretin ile geçersin utanmadan
yoldan
Kul Mehmet’im Rabim onlara
hazırlamış cehennemi
Biter soluksuz dert ile o zalimin
zulüm dönemi
O zalimin insan olarak yoktur bir
önemi
Sen Kuran sünnet ile devam et
ömrünü
Merhamet ile sar gönülleri eksik
etme gülüşünü
Rabim onlara hazırlamış zalim için
azap dolu cehennemi
Mehmet Aluç (Kul Mehmet)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder