Gönül aşk’a düşerse çare kimdedir
Gönüle meyil vermek nedendir
Bahtım kara diye sızlanmak niyedir
Gönül aşka düştü çare aşk’tadır
Gönüle meyil vermek aşkın
kendisindedir
Bir gül ver bana gönül bağından
Bir öpücük ver bal ile bezenmiş
dudağından
İzin ver gezeyim gönül bağından
İzin vermez isen gezerim çöller ile
hasret dağından
Gönüle meyil vermek aşkın
kendisindedir
Ararda benim gibi seven bulamazsın
Sevmez isen aşk ile gülen olmazsın
Bir ömür boyu yalnızlıkla dost
olamazsın
Üzülürüm sana candan sevilen yar
bulamazsın
Gönüle meyil vermek aşkın
kendisindedir
Ne çekerse gönül çeker dilinden
Uzat bana aşkı gönül elinden
Sev beni bırakama gurbet elinden
Yaralama gönlümü sen derinden
Gönüle meyil vermek aşkın
kendisindedir
Seven gönlü ret etmek güzele yaraşmaz
Sevene hasret kapısı aralanmaz
Aşksız bu hayatın tadına varılmaz
Aşk ile olan gönül paslanmaz
Gönüle meyil vermek aşkın
kendisindedir
Kul Mehmet’im yar gönlüme ayrılık oku
saplama
Yollarımızı ayırıp beni dermansız
dert ile ağlatma
Seviyorum seni sende sev beni gönlümü
dağlama
Üç günlük dünyada beni yarı yolda sen
bırakma
Gönüle meyil vermek aşkın
kendisindedir
Mehmet Aluç (Kul Mehmet)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder