Hasret ateşi
ile yanmak nedir kim bilir
Yakın ile
uzağın perişan kor halini
Lal olan bu
dilin kim kırabilir belini
Duvarda ki
saate zamana hapis düşe
Hangi gönül perişan
iken bakar gülümser
Gönül
sayfanı aç ben bir ömür ben güleyim
Zamanın
ilerleyen yolunda ben geleyim
Sabitlenmediği
mi ben zamana bileyim
Duvarda ki
saate zamana hapis düşe
Hangi gönül perişan
iken bakar gülümser
Aç kolunu
hiçliğin baskısında kurtulam
Bak gözüme de
seni alan hiçlik mi bilem
Ondan sonra
sen ayrı bende yoluma gidem
Duvarda ki
saate zamana hapis düşe
Hangi gönül perişan
iken bakar gülümser
Gideceksen umudu
al götür sen yanında
Hasretle
bakmayayım ben giderken arkanda
Bir dilenci
gibi sen bırak sokak başında
Duvarda ki
saate zamana hapis düşe
Hangi gönül perişan
iken bakar gülümser
Issız sokak
gökyüzü olsunda arkadaşım
Zamanla
alışırım aramam ben anlayış
Şifa için yanımda
artık olmasın bakış
Duvarda ki
saate zamana hapis düşe
Hangi gönül perişan
iken bakar gülümser
Kul Mehmet'im
artık bu gönlüm kaldı bak yorgun
Aşk ile
severken sen yedin işte bak vurgun
Bakışların sözlerin
duygun olsa da durgun
Duvarda ki
saate zamana hapis düşe
Hangi gönül perişan
iken bakar gülümser
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder