Bakma bana özürlüymüşüm gibi hey diyorum sana
Rabbim başka keder vermesin bu değerli
kıymetli cana
Bakma karşıda hayata bir sıfır yenik başladım
anlasana
Özürlü nefretle cana kıyandır nefretle
dolaşandır engelli
Hem benim elimde değil ki bu var oluş
Belki sendedir nefretle bakarken kahroluş
Senin kapında da olurdu bu var oluş bu duruş
Özürlü nefretle cana kıyandır nefretle
dolaşandır engelli
Kaldırmak istesem de elim kalkmıyor
Dilimde sözlerim yok yürek yakmıyor
Nefrete koşmuyor çok şükür yürümeyen
ayaklarım
Özürlü nefretle cana kıyandır nefretle
dolaşandır engelli
Kul Mehmet'im der ki git yoluna nefretinle
yok ol artık
Senin gibi sağlam engellilerde yeter artık
bıktık
Yürümek için gönül lazım ayak değil yola sevgiyle
çıktık
Özürlü nefretle cana kıyandır nefretle
dolaşandır engelli
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder