Kayboldu İmgelerimiz Ne Yapsın Şair...

Arama sen dünyada bulunmaz

Var olan şimdi bulunmayan insanlığın eşi

İnsanlığa lanet okutuyor dünyada zalim

Fikirsizlerin aç gözlünün üçü beşi

Bak etrafına kaldı mı insanlığın

Merhametin izi muhabbetin eseri

Nefret ile koşan çok, insanlığa yok,

 Lanete destek veren beşer dersen çok

Paramparça olan insanlık nasıl parçalandı

 Nefret cihana meydan okuyor

Adım adım yürürken nefret

 İlmik ilmik gönül içinde sessizce dokuyor

Sefil dersen oldu asil durur karşıda sırıtır

 Sezgi dersen da ağacında sallanıyor

Nefret ile koşan çok, insanlığa yok,

Lanete destek veren beşer dersen çok

Şimşek hızıyla nefret inerken damarlara

 Yıkılıyor aslanlar bir bir

Kaçtıkça insan yalnızlığa yalnızlığında çoğalıyor

İyiliğe koşmadan eriyor

Öteye gitmeyen adımların ürpertisi zamanı parçalarken

 Eyvah dan dan başka ne denir

Nefret ile koşan çok, insanlığa yok,

Lanete destek veren beşer dersen çok

Şiirde imge ararken kayboldu imgelerimiz

Ne yapsın şair bunda ne suçu var

Şiir dersen ayrı bir dünya var içinde

 Gez ama oku yoksa hep yağar kar

Gerçi okusak da içindeki dünyaya girsek de

Şekil veren çok şekil içinde yerimiz oldu dar

Nefret ile koşan çok, insanlığa yok,

Lanete destek veren beşer dersen çok

İşgal altında tüm fikirler siperler sanki

 Kimsesizlik yağar sağanak sağanak bir asır

Kimsesizlik yok Rahman her an kulu ile ama

Rahman'a layık kul çok  ara bul sanki sır

Muhasır bir gönül çıksa çıkmadan tuş edilir

Cehennem yaşatılır ne yer demir nede gök bakır

Ufukta umut açtı gözlerini hakikat elinde

 Koşarak geliyor kaç nefret sığınacak bir yer bul

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-