Çaresizlik, aşkın gidiş hali değildir, aşka kendini
anlatamamanın ıstırabını yaşamaktır.
Uykusuz gecelerde, aşka kendini anlatırken
anlatamamanın, anlatan hecelerine sarılamamanın, sefaletini yaşamaktır.
Gözlerin ellerin gönlün hislerin aşkı anlatırken,
nazlı yârin hiçbir şeyi anlamadan, yanında geçerken seni anlamadan gönlündeki
aşkı hissetmeden ona anlatamadan, sabır tohumlarını gönlüne aşkla ekemeden, eli
boş gönlü boş yaşamaktır bazen hayat.
Gönlüne ektiğin aşkın tohumları çatlar ve çiçekler
açar gönlünde ve o çiçekleri sevdiğine uzatırken, uzatmadan sevdiğinin
gönlündeki vefasızlık rüzgârına kapılarak solması seni şaşırtır, boş anlamsız
limanlarda gezdirir, o limanları ne kadar sevgi ile doldurursan doldur, yârin
yine anlamamasıdır bazen aşk.
Bazen aşk gözleri başı yere doğru eğdirir, âşık hala
sevdiği giderken elveda demedi diye düşünürken, belki yerlere yazmıştır elveda
sevdiğim bekle geleceğim yazısını diye başı ve gözleri yerde hala sevdiğinden
bir iz not aramaktadır.
Belki aşk bazen her şeyi kabullendiğin için terk
etmiştir, bazen az suratını assaydın aşka karşı, aşk yalnız olmadığını anlar o
zaman sana a çok gülümserdi, ama üzülme hatalar tecrübenin merkezidir,
kaybettin sansan da yine sen kazandın az tecrübe edinerek.
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder