Söz Meclisine Varamadım

Düştüm aşk yoluna düzdeyim sanmayın yokuştayım

Hala ararım gönlüme bir aşk hala manasız bakışlardayım

Düz yollara bulamadım hala aşkı ararım hala kışlardayım

Gönlüm mü bende değil ben mi gönlüme uygun değilim

Söz meclisine varamadım sözsüz kaldım hecelere ulaşamadım

Uzatırım elimi sevda şehrine uzanmaz

Gönlüme yeter derim arama ama laf anlamaz

Boşuna arama belli ki aşk sana yar olmaz

Doluya koyarım almaz boşa doldururum dolmaz

Söz meclisine varamadım sözsüz kaldım hecelere ulaşamadım

Kerem’i arayayım aşkı sorayım dedim

Kerem gezer çöllerde oraya da ben gidemedim

Ne yaparım gönlüme nasıl söz geçiririm bilemedim

Ben döndüm gönlüm döndü aşkı hiç göremedim

Söz meclisine varamadım sözsüz kaldım hecelere ulaşamadım

Bu gönül bazen bana oluyor külfet

Aşkı bulda artık bana bu canıma lütfet

Sen bana dersin her gün az daha sabret

Sabırla yürürüm ama hala görünmedi sende marifet

Söz meclisine varamadım sözsüz kaldım hecelere ulaşamadım

Ey aşk sana varamazsam sen beni affet

Zordur yolun kolay değil sen gel bu gönlümü az keşfet

Ben çok yol kat ettim az sende varmak için az yol sarf et

Gel çık karşıma inan sana karşı hiç yapmam muhalefet

Söz meclisine varamadım sözsüz kaldım hecelere ulaşamadım

Kul Mehmet’im aşkı bulamadım bende yazdım kâğıda

Sanki aşk gelir peşimde görünmek istemez arkamda

İsterim gönlüm aşkı arayıp da onu hemen bula anında

Aşkı bulamaz isem sap gibi kalırım ben ortada

Söz meclisine varamadım sözsüz kaldım hecelere ulaşamadım

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-