Hayat Der Az Daha Sabret

Silinmedi gönlümde aşkın cennetten gül boyası

Hasretliğini çekerken gönlümde aşkın damgası

Gönlüm aşk ile dirilirken gereklimiydi ayrılığın sırası

Hasretin üzerime değil külfet hayat der az daha sabret

Aşımın içine hasretini seni kattım yüreğimde tuttum

Ağladığımı hissetme diye ben ağlarken içimden hep sustum

Her gece hayaline ben sarılarak seninle beraber uyudum

Hasretin üzerime değil külfet hayat der az daha sabret

Yüreğimde sen var iken aşkımla hasretim toprağa battı

Gözyaşlarım toprağa düşerken yüreğimi içine akıttı

İşte o ana gözlerin ufukta belirdi yüreğimin içine baktı

Hasretin üzerime değil külfet hayat der az daha sabret

Sen gönlümde yaşarken hasretin gider mi hiç gücüme

Aşkımı yazıyorum gönlümde ben sana hece hece

Ben bekliyorum bitsin diye hasretlik gündüz gece

Hasretin üzerime değil külfet hayat der az daha sabret

Daha dün gibi aklımda seninle buluştuğumuz ilk gece

Aşkı bildik beraberce çözdük onu artık değil bir bilmece

Sevdikçe birbirimizi yükseldik aşkımızla biz böylece

Hasretin üzerime değil külfet hayat der az daha sabret

 Toplanmış komşular imece usulü ile düğün yapmıştık mahallece

Hepimiz ne güzel yaşardık el ele omuz omuza ailece

 O güzel günlerimiz ne çabuk geçti gitti anlayamadık böylece

Hasretin üzerime değil külfet hayat der az daha sabret

Düşlerimde hep sen varsın çiçekler yağıyor saçlarına

Sakın hasret oku değmesin o hilal kalem karakaşlarına

Hayran olurum ben senin o nur cennet bakışlarına

Hasretin üzerime değil külfet hayat der az daha sabret

Bilirim sen olunca akmaz mı gözde hasretlikle yaş

Ağla bir tanem benim gibi aşk var gönülde düşmesin içine taş

Aşk ile sever gönül gurbetteyim diye sakın eğilmesin o baş

Hasretin üzerime değil külfet hayat der az daha sabret

Aşk değimlidir bir sır hasret ile gönülde büyür coşar bunu öğrendik

O mehtaplı gecelerde biz seninle yıldızların altında çok yattık güldük

Aşk gönlümüzü çılgın süvari atları gibi koşturur biz severken bunu bildik

Hasretin üzerime değil külfet hayat der az daha sabret

Kul Mehmet’im aşkı hasım bilme sen tut onu eyle hakem

Aşk ile güler yaşar mutlulukla bu gönül her dem

Sen aşkı yaz her zaman onunla yaşa düşmesin elinde kalem

Hasretin üzerime değil külfet hayat der az daha sabret

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-