Soldular Terk Edişinle

Sana gönül bahçemde güller yetiştirdim ellerimle

Gelir kokunu verirsin dedim ben severek gülüşünle

Aylarca bekledim gelirsin diye neler çektim bir bilsen

Ne sen geldin ne güller yetişti soldular terk edişinle

Kapkara taşları sen diye ben gönlüme bağladım

Ayrılık hasretiyle bu yaralı gönlümü dağladım

Gelirsin diye gönlümde sana bu aşkımı sakladım

Ne sen geldin ne güller yetişti soldular terk edişinle

Aylarca rüzgârlarla haber saldım duymadın çağrımı

Hasretinle beni bıraktın hançerledin sen bu bağrımı

Seni severken aşk ile yıkmıştım gönlümdeki dağlarımı

Ne sen geldin ne güller yetişti soldular terk edişinle

Ben ömrümü hayatımı verdim sana o gülüşünün uğruna

Bir gün yaslamadın omzuma o zülfün saçlarınla ne gitti zoruna

Bir gün koşarak hiç sarılamadım o sen kokan boynuna

Ne sen geldin ne güller yetişti soldular terk edişinle

Sana günlerce yalvardım gitme diye bin kere

Sen beni yıktın geçtin bitirdin göz göre göre

Gözyaşlarımla doldurdum taştı gönlümdeki dere

Ne sen geldin ne güller yetişti soldular terk edişinle

Kul Mehmet’im boşa gitti tüm uğraşlarım boşuna

Giderken belki güldün çaresizliğim gitti sanki hoşuna

Ne diye terk ettin gittin beni bilmem ne uğruna

Ne sen geldin ne güller yetişti soldular terk edişinle

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-