Dön Gel Bitsin Çilem

 

Ayrılık yoluna hiç kalmadı tahammülüm

Gönül bağımda artık ötmüyor yar bülbülüm

Gerçi söyleyecek bu son sözümdür yar benim

Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

 

Sen çekmezsin galiba ayrılık acısını

Ben her gün çekerim yar sensizlik sancısını

Hasret ile ayrılık takmış yar kancasını

Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

 

Sıra dağlar gibi yar hasret araya girdi

Seni bilmeyenler yar suçu hep bende bildi

Bilmem bu ayrılık yar araya nasıl girdi

Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

 

Bu kor şikayeti yar söyle ben mi istedim

Çekip giderken halim ne olacak bilmedin

Ağlar bu gözlerin sen yaşını hiç görmedin

Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

 

Son defa söylüyorum ne olacak sonumuz

Vuslatla kavuşmaya çıkmaz mı yar yolumuz

Hep böyle kırık mı yar kalacak bu kolumuz

Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

 

Onca dil döktüm sana gelmeye yok niyetin

Al sök bu gönlümü bu olsun benim diyetim

Zaten benim aşkımdı sevmekle bu servetim

Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

 

Kimsede bulunmaz bu sendeki kuru inat

Kırıldı uçurmaz yar beni artık bu kanat

İstediğin bu cansa vereyim yar teminat

Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

 

Unutmak en güzeli artık yar bana göre

Artık bundan sonra kim kavuşmayı ah göre

Artık hayatım söndü yaramadı bu yöre

Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

 

Kul Mehmet’im söz bitti laf artık hiç laf değil

Ayrılık bileğini bükemedin sen eğil

Sen aşkla sevmelere artık ver yine meyil

Ya dön gel bitsin çilem ya da kapansın gönlüm

 

Mehmet Aluç- ©Kul Mehmet-