Son bir adımla kapına geldim
Kapını bana açarsın gülersin dedim
Ne kapını açtın ne yüzüme güldün
Beni el âleme rezil ettin çektim gittim
Bir görmedin beni ne haldeyim
Gönlümdeki senle ben seninleyim
Gece gündüz düşünde ben gezenim
Beni el âleme rezil ettin çektim gittim
Ne kolaydı gönülde keder bırakmak
Kapıyı kapatarak yüzüstü bırakmak
Seni seveni terk edip yalnız bırakmak
Beni el âleme rezil ettin çektim gittim
Bir gülümsemek çok mu zordu
Hasretin gönlümü yakan kordu
Bu laf anlamaz gönlüm geldi kapında durdu
Beni el âleme rezil ettin çektim gittim
Gidiyorum artık bu diyarda
Bulamazsın artık beni arasan da
Gülemedik ikimizde aynı anda
Beni el âleme rezil ettin çektim gittim
Bu derdim artık bana yeter
Yüreğime saldın onca keder
Belki olursun sen benden beter
Beni el âleme rezil ettin çektim gittim
Kul Mehmet’im kendini harap etme
Yâre kızıp bu diyarlardan sen gitme
Bekle kapısından sen sakın küsme
Sen el âlemi bırak rezilliğe çekip gitme
Mehmet Aluç-Kul Mehmet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder