Eline almış hayat vurdukça vurur
Çare olacak insan karşımda durur
Yanıma koşacağına yalan uydurur
Hayattan çok insan insana vurur
Geçer karşında keyif çatar oturur
Sözleri sanki kurşun deler geçer
Sanki vurmak için insanı seçer
Hayat vurur sonra sever gider
İnsan dediğin vurdu mu hayat biter
Geçer karşında keyif çatar oturur
Kalpte açar bin bir yara
Birde yüzüme sürer kara
Şimdi söyleyin bu yarayı kim sara
İşte insan böyle düşer dara
Geçer karşında keyif çatar oturur
Diz çökmem ey insan önünde
Koparsan da kalmazsa gül elimde
Yine yetiştiririm günün birinde
Ama sen insan olamazsın bu ömründe
Geçer karşında keyif çatar oturur
Gözümden düştün gelme üstüme
Bir daha dokunma açan gülüme
Gidersin bir gün soluksuz ölüme
Ölümle gidersin sen cehenneme
Artık karşımda keyif çatıp oturamazsın
Suskun kalsan çare değil
Ey gönlüm var hakkın önünde eğil
Yalnız kalmak sana çare değil
Var gönüllere sev sende sevil
Geçip karşıda keyif çatıp oturma
Mehmet Aluç-Kul Mehmet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder