Sanki Biraz Geç Kalmış

Her şeyi ben bilirim kim demiş

Kendini bilmez o halt etmiş

Aradım buldum ben her şeyi bilen kimmiş

En sonunda buldum her şeyi bilen Rabbimmiş

Ben her şeyi bilirim diyen kul kafayı yemiş

Aklını yerken peynirle uçurumda boşluğa dalmış

Biriside demiş ben herkesten fazla severim demiş

Aradım buldum baktım kendi çıkarı için demiş

Herkesten fazla sevene Rabbimmiş bilememiş

Yüce Rabbime yaklaşmayınca sevgiyi görmemiş

Bilmeyen ne bilir Rahmanı hissiz kalmış hissetmemiş

Aklını yerken peynirle uçurumda boşlukta kalmış

Biriside demiş çekilin yoldan ben nefretle geliyorum

Sakın ola önümde sizler durmayın

Döşüyorum yollara mayın sakın basmayın

Yüce Rahman der kul canı size haramdır dokunmayın

Nefis şeytan sizi yoldan çıkarır yanaşmayın

Nefretle olanı yola getirin gözüne gerçeği saplayın

Aklını yerken peynirle uçurumda kendini boşluğa salmış

Rabbim der sakın ola harama yanaşmayın

Haksızlık için sakın kulların canını yakmayın

Nefis şeytan ilerde çağırırsa sakın yüzüne bakmayın

Sakın ola çaktırmadan sessizce kolunuzu koluna takmayın

Günah deryasına dalarsanız gören yok sanmayın

Günaha bir an dalarsanız tövbe kapısı var sakın unutmayın

Bundan sonra bir daha günah deryasına dalmayın

Aklını yerken peynirle uçurumda kul boşlukta yanmış

İman var iken imansızlıkla yol almayın

Sakın ola Nur Kur’an sünnetsiz kalmayın

Kem gözlerle insan namusuna sakın bakmayın

Derya deniz diyerek nefretle içine dalmayın

Nefis şeytana uyar onu imanla bağlayın,

Tek başına yola sakın salmayın

Aklını yerken peynirle kul uçurumda boşlukta her şeyi anlamış

Anlamış anlamışta sanki biraz geç kalmış

Uçurumdan düşerken aşağıya o an soluksuz kalmış

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Ey Putin Ey Zalim İt

Ey Rusya halin çok müşkül

Yaktın onca masumu çıkardın fasikül

Parçalanacaksın molekül molekül

Senden eser olarak kalmayacak kül

İman karşısında olamazsın herkül

Müslümanları sen koru yüce Rabbim

Ey zalim Rusya

Sen imanı yıkamazsın karşında var tevhit

Sen ancak kalleşlikle vurusun yıkılmaz mücahit

Cümle âlemle Rabbim zulmüne şahit

Gebereceksin sen ey it

Nefretinle boğulacaksın siktir ol git

İman karşısında olamazsın herkül

Müslümanları sen koru yüce Rabbim

Ey zalim Rusya ey dingil it

Öksüz yetimlerin ahı sizi boğacak

Soluksuz kalacak güneşiniz doğmayacak

Cehennem çukuru sizin için açılacak

 İman karşısında olamazsın herkül

Müslümanları sen koru yüce Rabbim

Cehennem zebanileri sizinle olacak

 Cehennem sizin sıktığınızdan fazla sıkacak

Cehennem ateşinde kızaracaksınız

Olmayacak ey zalim size acıyacak

İman karşısında olamazsın herkül

Müslümanları sen koru yüce Rabbim

Ey putin ey zalim it

Yıkılır mı binlerce yiğit

Vurulacak sana açılmaz kilit

Ey it oğlu it

Boynunuza geçecek ecelden yağlı ip

Siz adam değilsiniz bulunmaz sizde tip

İman karşısında olamazsın herkül

Müslümanları sen koru yüce Rabbim

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Vatanını Sev Az Ol İnsan

Vatanını sev az ol insan

İnsanlık biterse biter zaman

Nefret ile yaşayamaz insan

Hilal uğruna insan olmaz mı şehit

Vatan uğruna temizlen mi havlayan onca it

İman ile yaşa iman ile ahirete git

Millet ile şaha kalkar bayrak

Merhametle gönüller olur ak

Merhametli olana yaklaş yakından bak

Merhametli ile nefrete bir yumruk çak

İman ile yaşa iman ile ahirete git

Ey milletim Rahmandan biter mi ümit

Fazla sıkmayalım bitmesin tahammül limit

Temelsiz evin üstüne serilmez ki kiremit

İman ile yaşa iman ile ahirete git

Vatansız minarelerde okunmaz ezan

İnsan canı dediğin canlara candır can

Ey nefret sahibi nefretinle yan

Nefis çıkarı için akıtılmaz kan

İman ile yaşa iman ile ahirete git

Vatan toprağında camiler dolar oluk oluk

İman ile olunca kul alır her an soluk

İman ile yaşayana yok ki yoksulluk

Zenginlik dediğin paraya kulluk

Ancak Rahmana edilir kulluk

İman ile yaşa iman ile ahirete git

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Az Gül İnsanları Gülümset

Ey kul değimli geliş maksadın ibadet

Sende ne gezer yakıp yıkan nefret

Gece gündüz çalışmazsın edersin şikâyet

Sende neden bulunmaz davan için az gayret

Az gül insanları gülümset

Seni gülüşünle bekler Nur Peygamber ile ahiret

Sonra beklersin boş gönülle hidayet

Gönül kapın kapalı kapıya gelmez davet

Oturur halin görmez insanlara edersin hayret

Gönüllere etmezsin hiç hicret

Az gül insanları gülümset

Seni gülüşünle bekler Nur Peygamber ile ahiret

Şeytan ile yaparsın ticaret

Şeytan ile olan kazanır nefret

O halde var git cehennemde halini seyret

Dert sıkıntı sabırla biter elbet

Az gül insanları gülümset

Seni gülüşünle bekler Nur Peygamber ile ahiret

Dünyayı âlemi iman ile gülümset

Dünya âlem imanına etsin hayret

Haydi, kardeşim ay gayret ile sabret

İman yolu ile sabır yolunda bekler cennet

Az gül insanları gülümset

Seni gülüşünle bekler Nur Peygamber ile ahiret

Cümlemiz kardeşiz kimedir bu kin nefret

Bak haline her şeyin tastamam az şükret

Nimetlerin bol ise birkaç fakir sofrana et davet

Al yanında dursun harca merhamet

Koparsa merhamet lazım olur koparsa kıyamet

Az gül insanları gülümset

Seni gülüşünle bekler Nur Peygamber ile ahiret

Kul Mehmet’im iman olacak ki gökten ine Rahmet

Âlemlere Rahmet Nurdan Muhammed Ahmed

Nur Kur’an ile Nur Resulü et takip etme sakın Rekabet

Akşama olunca sabah olacaktır elbet

Az gül insanları gülümset

Seni gülüşünle bekler Nur Peygamber ile ahiret

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Türkmen Dağlım Yıkılmazsın

Gönlünde iman var Türkmen’im yıkılmazsın

Göğsünde iman ile bayrağın var yok olmazsın

Zalimler şerri ile gelirken vatanı vermezsin

Zalimin şerlerini yanına sizler bırakmazsın

Cenk meydanında şerleri içinde boğarsınız

Ey Türkmenlim vatan için ölenler olur şehit

Aransa bulunur mu sizin gibi yiğit

Yetersi vatan ezilmesin zalim ayağı ile solmasın

Ülkenin ufkuna zalimin karanlığı konmasın

Türken dağlım cenk meydanında imanın sana siper

İmanın o zalimleri bir bir toprağa gömer

Yurt elden gitmesin ecdadın sana küser

Sanmayın hesap bu dünyada biter

Ahirette sorgu devam eder

Yalnız değilsin Türkmen Dağlım Allah sizinle

Şahadet cenneti yazdı alnınıza ne mutlu size

Koşamadık size yüreğimizdesin dua ile ederiz hizmet

Şahadet ki Âlemlere Rahmete komşu eden bu ne büyük saadet

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Çözemedim!

Bir kıpırtı mıydı, yüreğimin yerinde kopuşu muydu, bilmem seni severken duyduğum hissettiğim. Tarifi mümkün olmayan sen miydim? Yüreğindeki aşk mıydı? Sadece aşk mıydı? Yoksa delicesine seven yüreğim miydi? Çözemedim ama aşk ile sevişin ile düğüm düğüm olan gönlüm çözüldü, gerisi de sadece teferruat onunla da fazla uğraşmadım.

Daha düne kadar çıkmaza çıkan yollarım şimdi hep sana hep gülüşüne gönlüne çıkıyordu. Bom boş avuçlarıma zülfünden kokan mutluluk dolu bereket ile doluyordu, ben o mutluluğu yudum yudum içtikçe yeniden doluyordu.

Gönlümde tüm sokaklar yollar çukurdu, bir köprüm bile yoktu, oysa şimdi sana çıkan binlerce köprüm var ve her köprünün başında gülümseyen kollarını açmış olan sen varsın. Hayat beni yormuştu sen güldürdün, gülmek bu gönlüme yasaktı sen zincirlerini kırdın güldürdün. Yollarım ve sen, köprülerim ve sen hep bana gülümseyen gülümseten…

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Türkmen’im Siz Güleceksiniz

Türkmen dağım korkma yıkılacak o zalimler

Parça parça parçalanacak zalimle beraber gülenler

Cehennemde yanarken nefretleri

Cehennemden fazla yakacak

Müslümanlar cennete giderken

Zalim geberip cehenneme odun olacak

Türkmen dağım siz güleceksiniz

Zalimler ağlarken sizler cennette gezeceksiniz

Türkmen dağında siz güleceksiniz

Ey zalim

Sizlerde olmaz huzur

Olmayanı kime vereceksiniz

Kendi nefretiniz içinde gebereceksiniz

Türkmen dağım siz güleceksiniz

Zalimler ağlarken sizler cennette gezeceksiniz

Türkmen dağında siz güleceksiniz

Ey zalim

Nefretiniz çekecek sizi cehenneme

İmandır hakikat hayatın en güzel dalı

Siz bilmezsiniz imanı dalı

Yersiniz nefretinle yalı

Yerken inek yalı dersiniz getirin bu balı

Türkmen dağım siz güleceksiniz

Zalimler ağlarken sizler cennette gezeceksiniz

Türkmen dağında siz güleceksiniz

Hayatın temel yapısıdır iman

Sende var Türkmen’im her an

Zalim senin için cehennemde çalıyor çan

Cehennemde kızar doya doya yan

Bitti sizin için artık zaman

Türkmen’im verir mi size toprak ey avanak

Zalimler ağlarken sizler cennette gezeceksiniz

Türkmen dağında Türkmen’im siz güleceksiniz

Ey zalim Avrupa ile Amerika güzel ilişkin

Zamanı gelir elbet biter pilin

Kesilir kökünde dilin ey zalim       

Türkmen’im ecelin için çalar zilin

Ağlamayın nefreti tutmasaydı elin

İşte Türkmen’im geliyor kırıldı belin

Zalimler ağlarken sizler cennette gezeceksiniz

Türkmen dağında Türkmen’im siz güleceksiniz

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Sende Olmayanı Arama Bende

Neydi bende yıllardır amaçsızca aradığın

Arayıp ta bende seni hiç bulamadığın

Yıllardır bağırdım gönül çağrımı duymadın

Bende olmayan suretini arama sen boşuna

Yıllardır sende olmayan nasıl gitti bak hoşuma

Sende olmayanı arama bende sen boşu boşuna

Yollarım hep yokuş ettin

Bir gün beni mutlu mu ettin

Az gülümse dedim suratını ekşittin

Şikâyet dolu suretine nasıl tahammül ettim

Yıllardır sende olmayan nasıl gitti bak hoşuma

Sende olmayanı arama bende sen boşu boşuna

Çekip gitme sakın sen boşuna

Başkasının gitmesin sen hoşuna

Seni sevdim ben lafların gelemese de hoşuma

Hiç demedim ben yaşıyorum boşu boşuna

Yıllardır sende olmayan nasıl gitti bak hoşuma

Sende olmayanı arama bende sen boşu boşuna

Ömür geldi geçti geldi sona

Varamadım bir gün koynunda şampiyonluğa

Varmak istedim yanına soluk soluğuna

Bir gün sevmedin bir kere tepeden tırnağa

Yıllardır sende olmayan nasıl gitti bak hoşuma

Sende olmayanı arama bende sen boşu boşuna

Kul Mehmet’i sen sevmedin geçti sevme vaktim

Yıllarca aşk ile çiçekler yetiştirdim yoluna döktüm

Bir gün seversin diye kırk bin duaları gönülden ettim

Artık sevmene gerek yok ben zaten sende bittim

Sende olmayanı arama bende sen boşu boşuna

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Şiirin Başlama Ve Bitmeme Anı Hakkın Da Röportaj –Monolog

Şiir, okuyucuların gönlünü hecelerle okşamak, gönlündeki dertleri yok ederek az gülümsetmek, bir folklor anlatımı ile yani geçmişten gelen ve onu yarınlara taşıyan değerlerine sahip çıkarak, onun güzelliğini anlatan inançlarına pranga vurmadan, şair kendi gözlemleri ile gönlün pınarından yıkayarak, okuyucusuna sunduğu edebiyatın bir kolu, güzelliği neşesi ve gülümsemesidir. Hecelerin tonunu ahengini seçerek gönlü ile okuyucuya sunması ve okuyucularına şiiri ile gülümsemesi, gönül kapısını açtırarak okuyucu ile düşünceler arasında bağlar kurdurarak, değişik düşünceleri birbirine bağlanması güzelliğin fark edilerek anlaşılmasıdır. Nefeslerimin kesildiği bizi sıktığı anlarda, şiirler ile hava almaktır, havayı derin derin çekerek rahatlamak huzura varmaktır şiir.

Sayın okuyucularımız bugün Kul Mehmet ile olan sohbetimize hoş geldiniz. Geçenlerde benimle sohbet ederek bu sohbeti röportaja çevirerek sesimi siz gönlü güzel okuyucu kitlesine ulaştıran bu yazar kardeşimizle uzun uzun sohbet ederek gönlünden geçenleri siz değerli okuyucularımıza sunacağız.

Nöbetçi Şair: Sayın kul Mehmet hoş geldiniz sizi herkes tanıyor geçmişinizden bahis etmeden direkt sorulara geçeceğim, öncelikle hoş geldiniz.

Kul Mehmet: Teşekkürler ederim kardeşim bana gönül kapınızı açarak bu fırsatı verdiğiniz için teşekkürler ederim. Gönlümde saklı kalan hislerimi duygu ve düşüncelerimi açık bir şekilde anlaşılır bir şekilde değerli gönlü hoş okuyucularıma açtığınız için teşekkürler ederim.

Nöbetçi Şair: Öncelikle hayatınızı etkileyen şekillendiren edebiyat yani şiir öykü makale ile başlamak istiyorum. Bunlar hayatınızı ne kadar etkiliyor?

Kul Mehmet: Gündüz herkesindir yani ayık olanların, gece ise uyumayanların edebiyat ile haşır neşir olup bir şeyler yazmaya kendisini adayanların olduğu gibi gece nasıl uyumayan ben gibilerinin ise, şiirde beni böylesine etkileyerek geceleri herkes uyur iken gönül ferahlığı ile yazmaya davet ediyor. Allah insanın kalbine dokunur ve bu yazma işini sevdirirse insan hiç gocunmadan gece gündüz Allah’ın yardımı ile yazabiliyor.

Nöbetçi Şair: Geceleri daha çok sessizlik olduğu için mi yazmak bu saatlerde size huzur veriyor.

Kul Mehmet: Evet aynen dediğiniz gibi, duygu ve düşünceler sessizliğin huzurunda dillenerek gönlümü okşayarak kâğıda dökülüyor sessiz sessiz. Kelimeler heceler daha anlaşılır oluyor. Gündüzün o kalabalığından insanların koşturmasında ki acelelik evdeki işyerindeki telaş, onları hisseden gönül ve kalem gecenin huzurundaki gibi yazamıyor, düşünüyorsun etrafındaki insanların koşturmalarını hissedersin kaleme almak isterken, evin içinde çocuklar veya eşiniz hayatın ucunda tutmanız için sizden yardım ister ve bu nedenle o hisleri sakin bir kafa ile kâğıda dökemezsiniz, her şey yarım kalır. Ama gece öyle değil herkes tatlı uykusunda siz uykusuz kalsanız da eserlerinizi meydana getirirken, gündüz kaçırdığınız hedefinize ulaşmanın sevinci şimdi ulaşarak varırsınız ve yazarsınız. Yazdıklarınız o sessizliğin huzurunda kulaklarınıza ahenkle konuşur ve kendinizi yalnızda hissetmezsiniz. Siz bunu daha iyi bilirsiniz siz ki nöbetçi geceleri yazan şairsiniz.

Nöbetçi Şiar: Size katılmamak mümkün değil, Sözcükler ve düşünceler dünyayı değiştirebilir mi?

Kul Mehmet: Dünyayı değil de önce ilk basamağı çıkalım, sonrasında çıkmaya gücümüz olursa en son basamağa çıkar dünyayı seyrederiz. İlk önce okuyucuyu sözlerin hecelerin okşayan elleri ile gönlünü okşayarak değiştirmek o okuyucunun monoton dünyasını şiirlerle daha doğrusu edebiyat ile süsleyerek değiştirdikten sonra gerisi basamak basamak gelir, geç gelir ama bir gün gülümseyerek gelir, gülümseyerek dünyayı kucaklar, bizim öncelikli amacımız yazarken okuyucuyu gülümsetmek, okuyucunun da arkadaşını eşini dostunu gülümsetmesini sağlamaktır.

Nöbetçi Şair: Çok güzel söylediniz sözleri ağzımdan benden önce aldınız ve söylediniz. Keşke şair olmayla hecelerle tanışmamış olsaydım, geceleri yatar dinç biri olarak uyanabilirdim dediğiniz oldu mu hiç?

Kul Mehmet: Zaten yazmak dinç olmaktır içindekileri saklamadan ortaya samimi bir dil ile aktarmaktır. Çoğu insan stresten kurtulmak için terapistlere para aktarırken sen gülümseyerek hecelerle dost olarak gönlündeki birikmiş olan sıkıntı ve dertleri hecelerin gülümseyen gülümsemesi ile okuyucularına anlatıyorsun. Sigara içer bırakırsınız, bir meyveyi çok seversiniz yarın usanırsınız yemezsiniz, ama yazmak bırakmazsınız, yolda iki adım yürürken aklınıza gelir birkaç mısra bir köşeye çekilir cebinizde hazır olan birkaç kâğıt ile kalemi alır oturur hatta duvara yaslanır yazarsınız. Allah'ın yardımı ile her gün her saat yazma ile usanılacak bir şey değildir buda Allah'ın hikmeti olarak biliyor ve ben böyle hissediyorum. Mesela aşkın başladığı anı ve bitiş anını insan bilir hisseder ama yazmak edebiyat ya da şiir öylesine güzel gülüşü vardır ki ve okuyucuyu öylesine memnun eder ki o güzelliğinden vazgeçemesin, kâğıda kaleme dökmesen de içinde gönlünde yazarsın, bazen de yazmak istersen yeter ki elinde kırık bir kalem küçük bir kâğıt parçası geçsin yetiyor yazmaya...

Devam edecek inşallah

Mehmet Aluç-Kul Mehmet

Cennete Düşenler Güler imiş-2-

Dünya dediğin iki kapılı bir han

İçinde yaşar cümle şirin can

Kapının birisi giriş birisi çıkışmış

İster güzelleştir gül oyna

İster yık otur ağla

Birisi gülerken biri ağlar imiş

Cennete düşenler güler imiş

Cehennem düşeni hiç sorma demiş

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Cennete düşenler güler imiş-1-

Kâinatın sahibi yüce Rahman bak gör

Merhametli ol gönüllere ör

Rahman ile olmayan zaten kör

Sen sakın ola hiç olma nankör

Malın varsa dağıt ol bonkör

Cömert olanı cennete sen hayranlıkla gör

Cennete düşenler güler imiş

Cehennem düşeni hiç sorma demiş

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Can dediğin nedir ey can

Can dediğin nedir ey can

İnsanların içinde gezdiği bir han

Sen onu bir et parçası san

İçinde dünya dolu sır saklı

Bu sır kâmili irfan kul için menzil imiş

Sanma sen kendini insanlardan ayrı

Gönül’e sokmamalı o asalakları

Bazen yüklenir o efkârı

Önünde durmaz yıkar dağları

Bu sır kâmili irfan kul için menzil imiş

Menzil dersen ötelere hayranlıkla yürüyüşmüş

Ötelere varmadan geniş yolda düşünüşmüş

Ölmeden önce gerçekten dirilişmiş

Merhametle sevip merhametli görünüşmüş

Bu sır kâmili irfan kul için menzil imiş

Kâmili irfanlı kul yolu görür hayran kalır

Diğer kullar aşırı sevgisiyle deli sanır

Kul değimliyiz bizler düşünmeden yanılır

Sarp yollara ancak iman ile dayanılır

Bu sır kâmili irfan kul için menzil imiş

Haktan ayrı yolar dikenli çamur imiş

Hakkı görmeyen göz yanılır imiş

Bazı kullar aklını peynirle yemiş

Hak yolunu gören kâmili irfan kul durmadan yürümüş

Bu sır kâmili irfan kul için menzil imiş

Kul Mehmet’im durma ara dost yüzünü gör

Dostun gönlündeki merhameti al gönlüne ör

Hak yolunda yürümeyenler zaten kör

Malını gönülde ver ol sen bonkör

Bu sır kâmili irfan kul için menzil imiş

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-

Şair işte buralarda başlar öykün

Bu işin okulu yok

Şiir yazan dersen çok

Okuyan ara bulamazsın yok

Üzülmeyelim bir gün olur mu okuyan çok

Yaz yaz kalemin gönlün olsun tok

Yamuk olsa da neremiz düzgün çok

Heceler olmasın sana küskün sanma yok

Üzülmeyelim bir gün olur mu okuyan çok

Sen gönülleri sev yazmaya ol düşkün

Ancak yazmak böyle olur mümkün

Haydi, yazarak nefreti dünyada sökün

Üzülmeyelim bir gün olur mu okuyan çok

Şair işte buralarda başlar öykün

Eteklerindeki taşları durma dökün

Gönülde hissederek yazmak mümkün

Üzülmeyelim bir gün olur mu okuyan çok

Derdi alır şair dertli yazar

Neşeyi alır şair neşeli yazar

Gönlünde  ne varsa azar azar yazar

Üzülmeyelim bir gün olur mu okuyan çok

Dünyanın her köşesi şaire zaten alan

Şair şiirleri heceleri gönlü ile gönüllere dolan

Ara bak incele hecelerinde hiç bulunmaz yalan

Üzülmeyelim bir gün olur mu okuyan çok

Günlerden ne olursa yazar bilmez o Pazar

Gönlünde halkın derdini hece hece yazar

Gece uykusu gelince sanmayın odur yatan

Üzülmeyelim bir gün olur mu okuyan çok

Kul Mehmet’im gönlümüzü elimize aldık yazdık

Rahman gönül’e dokundu yazdık sanmayın yolda kaldık

Sevdik yazdık yazdık sevdik kalemle gönlümüzü elimize aldık

Üzülmeyelim bir gün olur okuyan çok hem de çok çok

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-