Gördüm dağlar gibi yıkılışı
Gezerken sokakları her adım başı
Hayaller mi yanmış insanlar mı belli değil
Gözlerim mi görmez yanlış mı hissederim gönülleri
Gölgeler terk etmiş duvar diplerinde mahzun
Gönül ellerimi kırılmış kısa kalmış değil uzun
Kim dedi insanlara konuşmayın sizler susun
Gözlerim mi görmez yanlış mı hissederim gönülleri
Verilecek hesaplar dağlar gibi yığılmış
Nedir kim zorlar utanmaza çalınır alkış
Gönüllerde hiç kalmadı mı biraz arayış
Gözlerim mi görmez yanlış mı hissederim gönülleri
Yok mudur gönülden öte bir gönül köy anlayış
Söyleyin söyleyen var mı nedir bu hayâsızca akış
Kim gözlerde gönülde çıkardı merhameti nedir bu kör bakış
Gözlerim mi görmez yanlış mı hissederim gönülleri
Nereye kayboldu gönül yapan mimarlar
Etrafta bu kadar çok olur mu bu kadar sağırlar
Özgür gönüllere kim çizdi bu kadar sınırlar
Gözlerim mi görmez yanlış mı hissederim gönülleri
Apaçık bir yenilgidir edepsiz, bu bir zafer değil
Az gönül sev Rahman önünde sende eğil
Bu dünya bu âlem sana hiç kalacak değil
Gözlerim mi görmez yanlış mı hissederim gönülleri
Kul Mehmet'im gönül sürgüsünü kır gitsin
İnsan bu âlemde insan olduğunu bilsin
Merhametle gönüllere durmadan sevgi gülüş eksin
Gözlerim mi görmez yanlış mı hissederim gönülleri
Mehmet Aluç-Kul Mehmet (Nöbetçi Şair)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder