Devam Et Meçhule Giden Yolunda Seni Bekleyene

Meçhul diyarlara yürüyorum adım adım

Karanlık olsa da önüm ufukta bana doğru yansıyan bir ışık var

Belki benim için yakıldı o ışık bana özel

Varıp o ışığın kaynağını görmeli

Can evime belki bir dosttur ya da bir yarendir

Ya da mum ışığında yolcu bekleyen hancıdır

Bekleyeni bekletmemek gerekir bu üç günlük dünya hanında

Bir ses bir nefes olmak gerek gönül hanlarına

Dertli isen önce derdi olana ulaş sonra derine çare ara bul

Belki de sevdaya ait bir soluktur beni meçhul diyarlarda bekleyen

Bir el kırmadan kapısını varmalı görmeli

Ya da meçhul diyarlara çıkmadan bekleyen ışığa varmadan yaşamalı

Hey hat ışıksız nasıl yaşar insan kör karanlıkta

Karar kara gelen ümitsizlik gibi solmamalı insan

Bekleyen kapının önünde bekleyerek kapısını çalmalı

Yoksa adım atmaya dermanın karanlığın kör kuyusunda yaşamalı

Gökyüzüne bak güneş karanlıktan sonra neden çıkar

Kuşlar neden kanat çırpar ufuklara yorulmadan

Sancısı olan neden koşar hasta hanelere

Bak gör karanlığa ışık olan güneşteki azmi

Kuşlardaki bitip tükenmeyen sabrı

Şifa olan ellerdeki çabayı

Önünde geçilmedik bir duvar

Bahçesinde çiçek açan gülleri bülbül süz bırakmamalı

Hüzün dolsun yeter ki geceleri yüreğimize

Arkasında gülümsemesi bekler

Çek sevdanın esen rüzgarında bir nefes ciğerlerine

 Devam et meçhule giden yolunda seni bekleyene

Vazgeçmek neye çare

Yürümemek intihara çıkarmaz mı davetiye

Kurursa dallarında yapraklar

Meyve vermemek neye yarar

Ağaç olmak neye çare olur

Kırılmış dallarda bekleyiş kırılmış sallanırken

Gülümseyerek hayal kurmak bekleyişe olur mu çare

Yıkmalı umutsuzluğun tüm dallarını

Yeniden umudun tohumları ekilmeli ovalara yaylalara

Başında beklemeli sulamalı

Yoksa

Semaya haykırmak

Ekilmeyen ümit tohumlarına ne çare sunar

Devam et meçhule giden yolunda seni bekleyene

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-