İman eden
kul ne güzel kuldur
Yolda aradığı
sanmayın puldur
Aradığı gül
Resule giden yoldur
Bu bir dünya
harmanıdır vardır sonu
Bu dünya
harmanında ne alırsan kardır
Son sanma bu
âlemi bundan başka vardır konu
Ahiret âleminde
başlar yanmaya ocak
Kimine olur
serin kimine olur sıcak
Giderayak iman
etmeyen kul geçersiz puldur
Akan iman
çeşmesinde testini durma doldur
İman Gönül’e
yıkılmaz kale ile surdur
Haydi, iman
et nefsini şeytanı durdur
Bu fani âlem
benim değil deyin
Ne senin ne
benim nede beyin iyi bilin
Bu âlemi
gönülde yaşayın seyredin öyle gidin
İmansız kul
hakkında sorsan bir soru yersiz
Cevap
verilmez iyi insan değil derler o karaktersiz
Bu dünya âlemine
boş geldi gider boş cevhersiz
Fikir bir
adım önünde almaz gider utanmaz fikirsiz
Karanlıkta
dolaşır ne utanmaz bir adam bu hünersiz
Eli kolu
sanki zincire vurulmuş derler budur edepsiz
Sakin gecelerin
içine sızıları yerleştirir durur imansız
Aklı başında
olan imana koşar
İmanı alır
onun ile coşar
İmanı bu
alemde her şeyi başar
İman güzelliğini
gören kul şaşar
İman ile kul
ne güzel yaşar
Aklını almasın
kara geceler
Dilinde dökülsün
aşk ile heceler
İmansız aşksız
geçer mi biter mi geceler
Merhametli dilinle
yağmur ol yağ gönlüme
Bir tatlı
gülüşün yeter bu ömrüme
Gül kıskanır
bakar o gülüşüne
Hayran olur gönlündeki
iman ile yürüyüşüne
Gönül bahçene
ne güzel çağırırsın gel gel deyişinle
Kendimi koynunda
düşlüyorum candan sevişinle
Bu ömür hiç
bitmesin beni candan dinleyişinle
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder