Gel
artık ey gönlüm toprağa dönelim
İnsanlar
anlaşılmaz oldu yaşarken öldü
Geldiğimiz
diyara doğru yönelelim
Yaşanılacak
dünya kalmadı insanlık öldü
Göç
edelim vakit geldi diyarı Rahmana
Göz
yüzünde meleklerle uçalım manaya
Ayak
basmayalım dünyaya zamana
Yaşanılacak
dünya kalmadı insanlık öldü
Yedi
iklim rüzgârı esen ile gidelim
Gidelim
de güzelliği seyredelim
Geride
kalanlar söz dinlemez ne edelim
Yaşanılacak
dünya kalmadı insanlık öldü
Yaşayanlar
suskun bilmem neyi bekler
Azabın
içine zahmeti edepsizce eker
Yetmez
birde üstüne zulmü diker
Yaşanılacak
dünya kalmadı insanlık öldü
Kul
Mehmet’im der ki bazen bırakıp gitmeli
Kalp
görmüyorsa yola çıkıp terki diyar etmeli
Geride
kalanlara hakikati bulsunlar demeli
Yaşanılacak
dünya kalmadı varıp ötelere yürümeli
Mehmet
Aluç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder