Ya gelirsin ya da gelmeyişin sonum olur

Tan yeri sabahında kızıl şafakta

Uçurumlardan aşağıya düşüyorum

Her düştüğümde yaralarım azıyor

Ya gel topla beni aşkınla sevginle

Sar yaralı kırlangıç yüreğimi

Ya da bitir bu aşkı

Yüreğim yapraklar gibi ürkek

Yüreğimden düşüyorum izbe sokaklara

Arasam da bulamıyorum düşüyorum ve üşüyorum

Seni aklımda tutmak öylesine zor ki

Yokluğunda her düştüğümde yeniden hatırlamak

Vefasızlığına rağmen yüreğimdesin biliyorum  

Her kırıldığında yüreğime yüreğini giydiriyorum

Gel de ömrümü bir gülüşüne sığdır bekliyorum

Bu defa uçurumdan çıkmadan seni bekliyorum

Ya gelirsin ya da gelmeyişin sonum olur

Mehmet Aluç