Hasret Ve Sensizlik

Simsiyah akşam sensiz benimle kalır

Siler sensizlik beni benden alır

Takat getirilir mi sensizliğe

Ben yanar ağlarım densizliğime

Bu yalnızlık beni benden alır götürür hüsran dolu âleme

Hay tüm eşek arıları soksun seni üzen kıran dilimi

Ben sana uzatamadım şefkat ile elimi

Önüne seremedim gönül denilen kilimi

Kırdı bu ayrılık benim bu belimi

Bilmem şimdi kim bilir sensiz halimi

Son anımı yaşıyorum atmıyor sensiz kalbim

Son günümü son sözümü yazdım duvar da bak oku sevgilim

Çok çok pişmanım biliyor bunu Rabbim

Koynumda saklıyorum sana ait gönlüm ile o resim

Şimdi kimi koyarım kalbime senin yerine

Şimdi hasretin demini yaşıyorum ikimizin yerine

Hak ettim gömdüm kendimi yerin dibine

Tüm acılar şimdi yüklendi belime

Mehmet Aluç