Sabahım Olmadı

Gönlümün bağrında damla damla

Kapkara yalnızlık damlıyordu sensiz

Hayallerimin ucuna takılmış bir ip gibi

Geleceğim bir anda koptu

Uçtum uçurumlara sensiz

Sensizlik sessizlik ve ölüm

Yürüdü peşim sıra

Çığlıklarımın külünde seni ararken

Ben kayboluyordum labirent çıkmaz sokaklarda

Asarken düşlerimi gecenin yıldızına

Dudağımın kenarında çıkan bir yara gibi seni aradım

Köpek sesleri seni ararken çıkan feryadıma karıştı

Hissizliğin üşümelerime karıştı kayboldum

Kesik kesik seni öksürdüm gecelere

Doğmadı seninle güneşim

Ben hala şaşkın sensiz seni arıyorum gecelerde

Sabahım olmadı seni sabah güneşinde aramak için

Sensizlik emer kanımı

Adım atacak derman bırakmaz dizlerimde

Ayaklarım kayarken gecenin karanlığında

Ben hala seninle doğacak seni güneşimi arıyorum

Gecenin karanlığında

Belki de ruhumun saati sen gidince durdu

Perdelerim belki ondan kapalıdır

Sigaramı amansız sensizlikle yakıyorum

Bir nefeste seni çekiyorum içime

Yakıyorsun içimi

Bir öksürükle yüreğime saplanıyor sensizlik

Ben hala şaşkın sensiz seni arıyorum gecelerde

Sabahım olmadı seni sabah güneşinde aramak için

Mehmet Aluç