Ömür sona doğru giderken terletirken
Güzel ömrüne bir güzellik eklerken
Ecel yerine merhametin kapısında beklerken
Ölüm gelse de bu kula ne yazar
Ölmeden önce merhametle mezarın kazar
Gönülleri sever kimseye etmez nazar
Rahman ve Resule kavuşmayı bekleyen bu kula ölüm vuslat
Tenceresi helal ile lokma pişerken
Komşum açken yatmam diyerken
Her lokmasın fakir ile bölerken
Namaza genç iken başlarken
Hiçbir zaman gönül yıkmaz iken
Ölüm gelse de bu kula ne yazar
Ölmeden önce merhametle mezarın kazar
Gönülleri sever kimseye etmez nazar
Rahman ve Resule kavuşmayı bekleyen bu kula ölüm vuslat
Dünyada Rahmana teslimiyet varmış
İman ile yaşamak ne güzelmiş
Kur’an gül Resul yolunda gitmek şerefmiş
Dünya malına batmak yerine merhametle gezmek enfesmiş
Ahiret yurduna varmadan amel göndermek harikaymış diyene
Ölüm gelse de bu kula ne yazar
Ölmeden önce merhametle mezarın kazar
Gönülleri sever kimseye etmez nazar
Rahman ve Resule kavuşmayı bekleyen bu kula ölüm vuslat
Kul Mehmet’im gezerken kul imana ermiş
Nefis şeytanla gezerken ezilmiş
İman yoluna giderken yanlış yola gitmiş iflas etmiş ise
İmanla Allah yoluna birden girerse
Tövbe ile gözyaşı dökerse
Merhamet ile gezer yaşarsa
Ölüm gelse de bu kula ne yazar
Ölmeden önce merhametle mezarın kazar
Gönülleri sever kimseye etmez nazar
Rahman ve Resule kavuşmayı bekleyen bu kula ölüm vuslat
Mehmet Aluç (Kul Mehmet)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder