Sen Var Kaybolmuşluğunla Yaşamaya.

Sıcaklık sevgiyle başlar

Oysa ben terk edişinle

Kızgınlık dolu

Sıcaklık duyuyorum

Benimle sokaklara taşan

Beni kor alev yakan

Masmavi göğün

Düşleri yağar diyordum

Külleri yağdı başıma

Hadi neyse

Verseydin gitmeden bir buse

Görünüşün kalbimde kalsaydı cüsse

Döndün gittin ya

Arkada gördüm sadece bir ense

Elinde yüreğimi söken o pense

Aşkımızı

İsyanının bayrağına ne diye diktin

Nefret ederim bilirsin ben isyanda

Nasılda terk ettin bir anda

Seni canım sandığımda

Yüreğime sakladığımda

Sen terk ettin gittin

Ben ağladığımda

Arkanı dönüp bakmadın

Ben yıkıldığımda

Kalkmaya çalışırken kalkamadığım da

Haydi neyse

Artık af etmeyen

Yitik sokakların bekçisiyim

Yolun düşerse uğrama

Sana kapalı

Yıkayım diyorum hasretliği

Senin gözlerin gibi bakınca

Yaklaşamıyorum yanına

Sen kim bilir şimdi nerdesin

Hangi kollardasın

Ama ben hala

Seninle yakıyorum

Gönül lambamı

Akşamın karanlığı ile söndürüyorum

Sendeki karanlığı anlamak için

Ama boğuluyorum

Koşuyorum sahile

Denizdeki yakamozların

İçinde kayboluyorum

Hala seni anlayamıyorum

Haydi neyse

Ben düştüm hapise

Sen giy pembe elbise

Hasret kalsam da gülüşe

Sanma yürüyorum güneşe

Yine sendeki karanlıkta kayboluyorum

Sana da kızamıyorum

Sadece nefret ediyorum

Sonrasında üzülüyorum

Artık bir şey söylemiyorum

Ben gidiyorum kaybolmaya

Sen var kaybolmuşluğunla yaşamaya
Devam et.

Mehmet Aluç -Kul Mehmet-