Gururlanma ey nefsim yer üstünde
Bir gün yatarsın yer altında altında
Var kendini Rahmanı bil bu gününde
Pişmanlıkla yatarsın yer altında altında
Yığma gönül içine geçilmez dağları
Tek sana ait değil o gönül bağları
Sakın incitme sen sen gibi canları
Pişmanlıkla yatarsın yer altında altında
İnsanları dostun bil yaklaş yanına
Canlarını can bil can olsun canına
Sakın ola girmeyesin kimsenin kanına
Pişmanlıkla yatarsın yer altında altında
Uzansın elin kolun düşmüş olan cana
Ara sıra aç uğra gönül denilen hana
Kardeşlikle muhabbetle ol koş her cana
Pişmanlıkla yatarsın yer altında altında
Bu hayatta tek başına nasıl yaşarız
Dert sıkıntı içinde kime koşar varırız
Rahmanı bil yoksa Rahman ’sız nasıl yaşarız
Nefis şeytan ile muhakkak yanarız
Pişmanlıkla yatarsın yer altında altında
Kul Mehmet’im nefis şeytana sakın bel bağlama
Rahmana kul ol sakın insanların gönlünü dağlama
Çile dert içinde kalırsan sabırlı ol havaya zıplama
Pişmanlıkla yatarsın yer altında altında
Mehmet Aluç-Kul Mehmet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder