İdrakte yol açmış geceden gündüze
Allah.
Güldürmesen öz gönlünü, gülmez yüze
Allah.
Dünyaya şafaklar gibi Tanrım
sepelenmiş,
Kalbin gözü yanmazsa, görünmez göze
Allah.
Allah! Biliriz cisim değil, ya nedir
Allah?
En yüksek olan hakta, hakikattedir
Allah.
Dondunsa Tekâmül ve güzellikler
önünde,
Derket, bu taaccübde , bu hayrettedir
Allah.
Bildik, biliriz, gizlidir insandaki
kudret,
Herkes onu fehmetmese , acizdir o,
elbet.
İnsanın ezel borcudur insanlığa
hürmet,
İnsanlığa hürmette, liyakattedir
Allah.
Gerçek de şu ki: Gizlidir her zerrede
vahdet.
Bir zerre iken külle kavuşmak ulu
niyet.
Gördüklerimiz zahiridir , batna nüfuz
et.
Batındaki, cevherdeki fıtrattadır
Allah.
Fıtrat da yatar sözde, sözün öz yükü
fikrim,
Seçmiş, seçecek daima tüyden tüyü
fikrim.
Ben bir ağacım, yaprağı sözler, kökü
fikrim,
Sözlerde değil, sözdeki hikmettedir
Allah.
İnsan! Tepeden-tırnağa, sen arzu,
dileksin.
Nefsinde doyumsuz, fakat aşkında
meleksin
Zulmün yüzüne hak denilen silleni
çeksen,
Sillende mühürlenmiş o gayrettedir
Allah.
Cahil İner alçaklığa, öz kalbine
inmez,
Vicdandan eğer dönse de, hayrından o
dönmez.
Zulmette, cehalette, adavette
görünmez,
İlgarda , sadakatte, muhabbettedir
Allah.
1984 - Bahtiyar Vahapzade (Azeri
Şair)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder