Aşk Heceleri İle Kalbini Yıkadım

 Aşk dolu şiirler yazdım sana okumadın

Aşk dolu satırlarım arasında beni görmedin

Hecelerim de hep sen vardın

Bakar bir gün görürsün dedim hiç bakmadın

Dertler içinde beni çaresiz bıraktın

Kalbim söktün arştan cümle âlem içinde kaçtın

Bir gün olup bana hiç mi hiç seni seviyorum demedin

Ellere neşeyle güldün bir gün yüzüme tatlı dilinle gülmedin

Seni seviyorum dedim bir şey söylemedin

Bir gün koynuma gülümseyerek gelmedin

Dertler içinde beni çaresiz bıraktın

Kalbim söktün arştan cümle âlem içinde kaçtın

Gözlerine bakarak her sabah aşkın duasını okudum

Sen mutlu ol diye mutluğumu sana verdim soldum

Mecnun gibi tüm yollarda sana aşkım haykırdım

Sen mutlu ol diye ben kendi mutluğumu ateşlerde yaktım

Dertler içinde beni çaresiz bıraktın

Kalbim söktün arştan cümle âlem içinde kaçtın

Her gün aşk heceleri ile kalbini yıkadım

Tüm hecelerimle gökteki yıldızları avcuna bıraktım

Aşkın tüm cümlelerini gözüne bakarak hatim ettim

Yüzündeki güller solmasın diye kahır dolu sözlerini içtim

Dertler içinde beni çaresiz bıraktın

Kalbim söktün arştan cümle âlem içinde kaçtın

Köle gibi sattın haraç mezat pazarda

Birde acep geldik mi dedin biz nazara

Utanmada birde ayağım takıldı dedin kazara

Yazdığım şiirleri beğenmedin suçu verdin yazara

Dertler içinde beni çaresiz bıraktın

Kalbim söktün arştan cümle âlem içinde kaçtın

Doğmasın mutlulukla güneşin

Hazan rüzgârları ile çıksın ateşin

Acılar sana sunulsun hep peşin peşin

Hiç eline geçmesin gülümseyişin

Dertler içinde beni çaresiz bıraktın

Kalbim söktün arştan cümle âlem içinde kaçtın

Harap gönüllerde geçsin günlerin

Arayıp ta bulmasın beni ellerin

Mutlulukla açılmasın dillerin

Hayatta hiç olmasın sevinçlerin

Dertler içinde beni çaresiz bıraktın

Kalbim söktün arştan cümle âlem içinde kaçtın

Seni kalbimde silemem dedim güldün geçtin

Ayrılık yolunda mutsuzluğu sen elinle seçtin

Üzerime hasretin acı ile dolu kahır elbisesin sen biçtin

Sen gittin ben hasret uçurumunda öldüm kendimden geçtim

Dertler içinde beni çaresiz bıraktın

Kalbim söktün arştan cümle âlem içinde kaçtın

Kul Mehmet dilin neler söyler senin bu ara

Kalbinde olsa da olunmaz hazin yara

Var git durma sevdiğin o yârin ara

Al getir gönül evine kendi başını taşlara vura vura

Dertler içinde seni çaresiz bıraktıysa suç senin

Kalbin söktü arştan cümle âlem içinde kaçtıysa suç senin

Mehmet Aluç