Yolum
düştü bir gün o yaylaya
Sessiz
huzur dolu bir gündü
Kuşlar
kuzular yaylada koşarken
Gördüm
onu uzakta koyunların başında
Başı
önde hüzün dolu gözlerle bakıyordu toprağa
Yaklaştım
ürkek adımlarla selam verdim yaklaştım
Bir
an duymadı dokundum omuzuna
İrkildi
bir an başka bir elin dokunmasını bekler gibiydi
Üzüntü
ile başın önüne eğdi
Gözlerinde
iki damla yaş döküldü yaktı kuru otları bir anda
Yorgundu
sordum ismini yaşardı
İsmi
gibi yaşamıyordu, sanki yitirmişti hayallerini sevgilisini
Anlat
dedim dinlerim dedim derdini
Sevdim
çok sevdim gönülden dedi
Çobanım
vermediler dedi öldürdüler yaşarken beni
Peki
dedim sevgilin ne yaptı dedim
Şimdi
oda benim gibi gözü yaşlı dedi
Bak
dedi o insanların kalbi şu dağlardan daha sert ve kaba
Üzüldüm
sarıldım ona
Uzaklarda
salınarak gelen birisi vardı
Bir
anda gülümsedi kanatlandı
Gelen
sevgilisi nazlı imiş
Kavuştular
sarıldılar bir birlerine
Bir
daha kopmamacasına ömürlerine
Ben
geldim kaçır beni gidelim dedi
Artık
yaşayamam ölürüm sensiz
Kalmamıştı
dayanacak gücü kalmıştı fersiz
Gönlündeki
sevgiyi yaşarın gönlüne nakış nakış ördü
Bu
sevgiyi yaşadığı köydeki herkesten başka dağlar kuşlar gördü
Döndü
bana bizi geldiğin şehre götürür müsün dedi
Baktım
gözlerine gülümsedim başım üstüne
Yazdı
birkaç satır not astı elbisesi kepenek ile ağacın dalına
Yolda
son sürat giderken arkalarına bakmadılar
El
ele gülümsüyorlardı
Şimdi
çalışıyoruz beraber
İki
çocukları oldu
Biri
kız biri erkek
Gülen
gözleri ile
Ayaklarımız
altında gülümseyerek dolaşıyorlar şimdi
Ben
o gün o yaylaya gitmeden önce sanki yoktum
Şimdi
ise gülümseyen çokum
Hiçliklerim
Sessizliğim
Yokluğum
Boşluğum
Yok,
oldu bir anda silindi
Dediler
sen ne yaptın
Başına
bela aldın duymadım
Karanlık
olacaksa gecem gündüzüm
Zaman
duracaksa dursun anım
İki
gönül gülsün bana yeter dedim
Onların
mutluğu bana yeter bana dedim gülümsedim
Şimdi
hep birlikte gülümsüyoruz
O
an o gün rüzgâr kulağıma bir şey fısıldamıştı
Al
götür bunları bu sağır dilsizlerin arasında
Bu
aşka yazık olmasın
Yıkılmadım
o anda
Yıkıntılar
altında kalmalarına müsaade etmedim
Onları
sevgisizlik darağacına asmaktan ziyade
Bir
not ile kepenek astık ağaca
Şimdi
halimiz fevkalade
Mehmet
Aluç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder