-Yunus Dedem :“Tabduk Emre bir gün müridlerine yani size, “Bugün hepiniz dağa çıkınız ve bana çiçeklerden demetler getiriniz. En güzel demeti hazırlayana bir hediyem olacak” dedi. Dervişlerin hepsi kırlara çıktı... Demet demet çiçekler hazırlayıp şeyhlerine koştular. Yunus en sona kaldı... Akşam üstü tek bir papatya ile çıkageldi. Yunus'a karşı gizli bir haset içinde olan bazı dervişler; “Şuna bakın hele!.. Bula bula bir tek papatya getirmiş.” diye fısıldaştılar. Taptuk, olayın hikmetini Yunus'tan sordu. Yunus da “Şeyhim” dedi. “Kırları dolaştım, hangi çiçeğe varsam Allah'ı zikreder buldum. Hiçbirini koparamadım. Akşama doğru bir papatya bana seslendi: "Gel derviş Yunus. Benim kellemi kopar. Ben bugün Rabbime zikirden gafil oldum. Ölmek bana haktır, beni götür şeyhine" diye inledi. Ben de size onu getirdim.” ***demeniz ne kadar gönl dostu olmanın ötesinde tabiat ilede dost olduğunu öğrendiğim an gözlerimden yaşlar aktı ve o gün bu gündür sizi hayatınızı okuyorum ve sizi görmeyi arzuluyordum,Günde beş vakit namazımda her anımda yüce Allah'a yalvarıyordum,çok şükür yüce Allah duamı kabul etti,seni görmemi nasip eyledi,çok şükür Rabbime.
-Evladım, Allah aşkında öylesine büyük güç vardır ki ve değerlidir ki onu ne namaz ne ibadetlerin zevki onun zevkine ulaşmaz, insan erir yok olur sadece Allah aşkı ile dolar coşar gönüllere koşar halden gönülden anlar olur.Kul olarak ben miskin Yunus kulların Allah ile olan kopuk bağlarını görmem,ve Allah aşkını gönlümde taze olarak yeşerterek filizlendirdim ve Allah'ın ayetlerini gönlüme kattım insanlara tüm kullara sundum evladım,gayem tüm ayrılıkları ortadan kaldırmak gönülleri Rahmanın etrafında birleştirmekti bunu da elimden yettiğince yapmaya çalıştım evladım.
Mal sahibi mülk sahibi
Hani bunun ilk sahibi
Mal da yalan mülk de yalan
Var biraz da sen oyalan
demem insanları düşünmeye sadece kendini değil toplumu düşünerek sadece dünya için değil ahiret için çalışmalarını söyledim evladım.
Bir kez gönül yıktın ise
Bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi
Elin yüzün yumaz değil
dedim ve insanlığın ve müslümanlığın nasıl bir güzel din olduğunu ifade ettim.
Allah, bu teklik içinde iken dünyayı, insanları yaratmıştır. Bundaki İlahi hikmet de “Ben gizli bir hazine idim. Bilinmeyi diledim ve bu Halkı yarattım. Onlar da beni benimle tanıdılar” (Buhari-Rikak,38)
-Ben miskin Yunus, Allah'ın delillerini aklım ve gönül gözümle ve vicdanımla Kuran ve Peygamberin yolunda yürürken öğrendim evladım
-Yunus dedem aklın fikrin kavrayamayacağı bazı hakikatler bulunduğunu ve bunların ancak izan ve ilhamla kavranabileceği bilinmesine rağmen bazen göremeyen insan bunu nasıl görebilir ve anlayabilir?
-Tabiki evladım önce Kurana ve peygambere iman ile bu yolda yürüme ile olur ve iman ile kişi gerçek huzuru bulur,ve gönlünün hakkın tecelli ettiği yerin gönül olduğunu bilir.
Gönül mü yeğ Kabe mi yeğ
Ayıt bana aklı eren
Gönül yeğdürür zirâ kim
Gönüldedir dost durağı
Gönül çalabın tahtı
Çalab gönüle baktı
İki cihan bedbahtı
Bir gönül yıkar ise
-Şimdi anladınmı evladım.
-Daha iyi anladım Yunus dedem.
-Dirlik ancak birlik olur,diri olan kul yüreği ile diri olur halden gönülden anlar sadece kendisi için değil toplum için yaşar evladım.İman gönülde sevgi var ise filizlenir yeşerir koca çınar olur gönüle sığmaz , gönüle sığmayınca dağıtmak paylaşmak gerekir. Doğru ve güzel ancak bu şekilde bulunur ve gönüllere sunulur evladım.İşte o zaman kul yıkılanı inşa eder, gönlündeki sevgi selini, bir pınar gibi gönüllere akıtır.Gönüldeki hayatımızdaki en büyük düşmanın kin olduğunu anlarsın, iman ile evladım.
Mehmet Aluç
Kaynak:** http://kitapbilgisi.blogspot.com.tr/2012/12/risaletun-nushiyye-yunus-emre.html#.VUOJfo7tmko
Mustafa özçelik Bizim Yunus / Mustafa Özçelik
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder